Dostluk
ey dostluk!
ey ruhları saran sihir!
nerden atarsın çiçeklerini?
bir bulabilsem bahçelerini
içine dalacağım...
toplayıp en güzellerini
birilerine atacağım...
acep neye benzersin?
saklama benden
adını, adresini, güzelliğini...
biliyorum sen!
kuytularda bülbül yuvasına,
deniz dplerinde mercan adasına,
gecenin sabahında açılan göze,
gönül yaprağında çiye benzersin...
sen!
yare sunulan güle,
baharı getiren yele,
yüreği devşiren ele benzersin...
__________________
Gönlümle baş başa düşündüm demin;
Artık bir sihirsiz nefes gibisin.
Şimdi tâ içinde bomboş kalbimin
Akisleri sönen bir ses gibisin.
Mâziye karışıp sevda yeminim,
Bir anda unuttum seni, eminim .
Kalbimde kalbine yok bile kinim .
Bence artık sen de herkes gibisin.
Eylül 2008
|