Koklayamam
Doğma güneş!
Alıp gidiyorsun batışında
Takvim yapraklarımı..
Okuyamam....
Yağma yağmur!
Yerimde değilim zaten
Artırma heyelanlarımı...
Dayanamam...
Ne olur akma nehir!
Şekillendi taşlar,
Kuruttum yataklarımı...
Islatamam...
Böyle esme rüzgar!
Alıştım dona, ayaza,
Eritme kırağılarımı...
Damlayamam...
Gelme bahar!
İstemem yeşilini, alını...
Giyindim karalarımı...
Soyunamam...
Boşuna açma çiçek!
Güzelliğin vız gelir;
Yare çevirdim bakışlarımı...
Koklayamam...
__________________
Gönlümle baş başa düşündüm demin;
Artık bir sihirsiz nefes gibisin.
Şimdi tâ içinde bomboş kalbimin
Akisleri sönen bir ses gibisin.
Mâziye karışıp sevda yeminim,
Bir anda unuttum seni, eminim .
Kalbimde kalbine yok bile kinim .
Bence artık sen de herkes gibisin.
Eylül 2008
|