TÜRK CAM SANATI
Artuklar ve Selçuklular zamanında başlayan Türk cam sanatı Osmanlı döneminde gelişerek devam etmiş ve 19. Yüzyılda en parlak dönemine ulaşmıştır. Bu yüzyılda İstanbul'da çok orijinal ve mahalli karakterde cam eşya yapan atölyelerin ortaya çıktığını görüyoruz.
Bunların ilki Beykoz civarında bir mevlevi dervişi olan Mehmet dede tarafından kurulmuştur.
Bu atölye ve daha sonra benzeri diğer atölyelerde alışılagelmiş cam eşyanın yanısıra üzerleri yaldızlı nakışlarla süslenmiş beyaz, süt rengi ya da saydam olmayan mavi renkte bir cam hamurundan yapılmış fincan, sürahi, bardak, vazo, reçellik, gülabdan, şamdan ve çeşmibülbüller imal edilmiştir. O dönem yaygın olarak kullanılan bu mamullerle üretildikleri yerle ilintili olarak Beykoz adı verilmiştir.
Zamanla çok sevilen bu ürünler İran, Suriye, Lübnan, Yunanistan, Kıbrıs, Tunus, Mısır ve Hindistan'a kadar yayılmıştır. Ancak gerçek Beykoz'lar lambaya tutulduklarında aksettirdikleri kırmızı bir ışıkla diğerlerinden ayrılırlar.
6 Haziran 1998 tarihinden itibaren Antalya-Kaleiçi'ndeki Suna-İnan Kıraç Akdeniz Medeniyetleri Araştırma Enstitüsü'nde sergilenmekte olan 19. yüzyıl dönemi Türk cam sanatı eserleri koleksiyonu büyükelçi Fuat Bayramoğlu ve eşi Nesteren Bayramoğlu tarafından görevli bulundukları Tahran'da oluşturulmuştur.