Madenciye Ağıt
yeni çeltek ocağı’ndan yükselir yükselir çığlıkları
yanar bedenler yitip gider yitip gider umutları
yazgıları kömür gibi kazar bitmez yerin dibi oy...
bir tas yemek biraz ekmek
güneş görmez hiç yüzleri oy... oy gülüm...
hasret çöker yüreklere toprak dolar gözlerine
haber ulaşır köyüne
yetim kalır oğlu kızı oy... oy gülüm...
bir gün gelir ocaklardan kazma kürek ellerinde oy
yürüyünce yeryüzüne
değişecek yazgıları oy... oy gülüm...
söz-müzik: grup yorum |