- Düz alanda gelişen mesafe kavramı :
Kronolojik sıraya göre, alan kavramı ilk olarak yüzey üzerinde gelişir.
a) Mısır ve Mezopotamya’da gelişen tür : Ufki (yatay) yönde yan yana getirilmiş şekillerle, bir olayı veya bir hayatın hikayesini anlatan konu pozisyonlarda, arka arkaya gelen bölümlerin, üst üste yerleştirilmiş hizalarla, yan yana konmasından meydana gelen alan kavramı.
b) Dik yönde, arka arkaya yerleşen ve dönebilen boy sırasına göre (hiyerarşik) kat kat (üst üste) konan şekillerle gelişen alan kavramı. (İspanyol, Magrib Codex’i ve Çin yuvarlaklarında)
c) İptidailerde (ilkellerde) görülen, havaya ait görünümün yer değiştiren ekranlarla aralanması biçiminde gelişen anlayış.
d) Ortaçağ’da, Hıristiyan inanışının geometrisiyle bölünmüş ve çerçeve, ile sınırlanmış alanın cepheden görünüş sahası.
2- Kübik mesafe :
Kübik alan kavramı bütün Uzakdoğu sanatı için.
a) Derinliklerin üst üste konması; kuş uçuşu karakterinde gelişen bir alan kavramı.
b) Birinci ve ön plânın tertibindeki inşalar yükselir.
c) Uzaklardaki görünüşleri, diyagonal tertipleri empoze eden alan kavramı.
d) Diyagonal görünüşlü küçük dikdörtgenler prizmaları.
3 Konik mesafe :
15. yüzyıl kalyası, tabiat ilimlerinin başladığı devirdir. Plastik sanatlarda da, ilmi ve objektif görüşler tesirli duruma geçmeye başlar. Şahsî olmayan tek gözle görmenin sabit noktası, alan kavramı için bir gelişme olur. Perspektifin bulunuşu, plastik sanatların inşasında 19. yüzyıla kadar değerinden hiçbir şey kaybetmemiştir. Perspektif ile esaslanan fikir, dünya düzeninin bir bölümüne bir pencereden baktığımızda; yüksekliği ufuk çizgisini belirleyen ve tabanı uzunluk yönünde bize dik olan tablo, (25 derece) yükseklik (37 derece) uzunluk yönünde açılan ve sınırlanan görüş alam ile açıklanmıştır. Koninin tabloya aks’ı, göze ait yarı çaptır.