[Nefertiti]

Bilseydim eğer bir gün ölecek ruhum bedenden önce
Bilseydim eğer gidince dönmeyecek özlenenler geriye
Bilseydim eğer sözler sadece yalan, kör kuyu olmuş kalpler
Bilseydim eğer hiç bilmemek en güzeliymiş meğer

Kapandı kapılar açılmaz artık kilitli
Koşmaktan yoruldum gitmiyor ayaklarım ileri
Bahardan geçti bu beden arıyor artık güzleri
Varlığın faydasız yokluğun teselli ediyor beni

Yakıldı hayaller ümitler külleri kaldı geride
Hiç bitmeyecek derken bak geçmişte kaldı bile
Konuşma sadece sus sessizlik bile fazla bedenime
Düşüncelerim hain çıktı kaldım ben bilmediklerime

Ruhum sızlıyor çok derinde kapanmıyor artık yaram
Bin bıçak darbesi yesem acımazdı böyle inan
Kimse bir şey demesin varsın geçsin ömrümden kalan
Savur beni ey rüzgar, ben değilim bedenimde olan…

Yağmur olup yağsam sevindirsem çölleri
Kuş olup uçsam şenlendirsem gökleri
Eskiye dönüp gitsem alsam filmi geri
Hepsi birer hayal vazgeçtim ben imkansızı istemeyi.