Sonsuz fırsatları sayısız sanıp, kendimizi hep ileride bir gün
karşılaşacağımızı sandıgımiz bir başkasını, bir yenisine ertelerken hayat
yanımızdan geçip gidiyor mu?
Karşımıza erken çıkmış insanları yolun dışına sürerken; bir gün geri dönüp, onu deliler gibi arayacağımızı hiç hesaba katıyor muyuz?
Hayat her zaman cömert davranmaz bize. Tersine, çoğu kez zalimdir. Her
zaman aynı fırsatları sunmaz.
Toyluk zamanlarını ödetir. Hoyratça kullandığımız arkadaşlıkların,
eskitmeden yıprattığımız dostlukların,savurganca harcadığımız aşkların hazin hatırasıyla yapayalnız kalırız birgün...
Bir akşam üstü yanımızda kimsecikler olmaz;
Ya da olması gerekenler yanımızdakiler değildir...
__________________ geçti istemem gelmeni yokluğunda buldum seni bırak vehmimde gölgeni gelme artık neye yarar... |