[eagletrap]

BİR TÜRK GENCİNİN ATA YA HİTABESİ

Sevgili Atam! Sana bu hitabeyi 33 yaşına girmiş, Gelecek güzel günlerden çoktan umut kesmiş, Temel eğitimini tamamlamış, ve ancak şimdilerde seni tanıyabilmeye başlayan, Türk istikbalinin evlatlarından biri olarak yazıyorum.
Seni ilk gördüğüm günü dün gibi hatırlarım. Miniciktim. Elimde beslenme çantam, önlüğümün cebinde annemin sevgisi, sınıfımda bilim öğrenecektim. Karatahtanın dört parmak üzerine ortalanmış çerçevenin içinden bana bakıyordun. Bakışların keskindi. ABC den sonra ilk öğrendiğimdin; Gazi Mustafa Kemal din. Çocuktum...Bana, bize, tüm dünya çocuklarına bayram armağan etmiştin. Armağanını, uygun adım sol-sağ-sol, Sol-sağ-sol kutladık... Kaçımızın ayağı su toplamıştı, kaçımız bayılmıştık... Biz bayramlarda ağlayan çocuklardık.(Ne zaman salıncakta sallanan fotoğrafını görsem, geçen 23 Nisan lara yanarım.) İlkokul birdim. Ortaokul ve lisede de hep seni anlattılar bana...Dünyaya ancak yüz yılda bir gelen dahiydin...Şahin bakışların vardı, hürriyete aşıktın...En azılı düşmanlarına karşı bile merhametliydin, ama savaş meydanlarında karşında kimse duramazdı. Aslandın, kaplandın, kartaldın, panterdin...Özgür geleceklere açılan pencereydin. Sözün özü benim sevgili atam; Kodumu oturtan milli eğiticiler böyle anlatmışlardı.

Beni milli bir şekilde eğitenler, Failatün, failatün, failatün, failün ölçü sistemini, Niagara Şelalesinin yükseklik ve debisini, Yes,it is a pencil demesini, Deli İbrahim in küpesini, bir bir kafama yerleştirdiler de; bana senin insan yönünü anlatmadılar. sigara tiryakisi olduğunu, rakı içtiğini, aşık olduğunu, evlendiğini, boşandığını, kim bilir kaç geceler savaş meydanlarında ölenlere bakıp, için için ağladığını, özlemlerini, hasretlerini, geleceği kazanmaya dair fikirlerini, anlatmadılar.

Bir yandan; heykellerini diktik, dağa-taşa silüetlerini çizdik, her kitaba, her yazıya mutlaka senden alıntılar yerleştirdik. Bir yandan; her işin kolayına kaçtık, ticarette kazık attık, üretim yerine kopyaladık, bilim adamlarını sindirdik, aydınları yargıladık, yoktan yere nice vatan hainleri ürettik, çoktan yere nice amaçsız gençler yetistirdik.

Zeki, çevik ve aynı zamanda düzenciydik. Eğitimi siyasete kurban verdik, ekonomiyi siyasete kurban verdik, aydınlık olması gereken gelecekleri siyasete kurban verdik. Varlığımız siyasi emellere armağan oldu...

Benim biricik Atam; Biz Demokles in kılıcını sapından değil keskin yanından tutmayı marifet bildik. Sözün özü sevgili Atam senin ruhunu gıdım gıdım içtik, Tükettik...Tükettik...Tükettik...Dedemden babama, babamdan bana politikacı tabiriyle "enkaz devralmış" bulunmaktayız. Bu gidişle biz, çocuklarımıza devredecek enkaz bile bulamayacağız...

Türktük, doğruyduk, çalışkanlığımız şüpheli; Birinci vazifemiz; Türk istiklalini ve Türk Cumhuriyetini İlelebet muhafaza ve müdafaa etmek, Ülkümüz; Yükselmek, ileri gitmekti...Uzun bir yoldu...Yorucu ve yıpratıcıydı...Adidaslarımız eskidi, McDonalds ta mola verdik. Belki de "Bir Türk dünyaya bedeldir" deyişini biz "Her Türk dünyaya bedeldir" anladığımız için emanetini, 1 milyon beş yüz seksen bin kat küçültmeyi becerdik... Verdiğin en önemli görev: Bu ahval ve şerait içinde dahi vazifem Türk istiklalini ve cumhuriyetini İlelebet muhafaza ve müdafaa etmektir, bilirim. Muhtaç olduğum kudretin, sana güvenimde mevcut olduğunu belirtir, ellerinden hasretle öperim...