[PeSiMisT_1903]

Ben seni çok sevdim deliler gibi, bu büyük aşk ancak toprakta biter..., Ne bir selam gönder ne
halimi sor olsun be güzelim varlıgın yeter..., Zorla yasıyorum senden uzakta her dem azrail gelip
canımı ister..., Boynumda bir ilmik ecel tuzakta olsun BEŞİKTAŞIM VARLIGIN YETER

bağırmaktan yaşlar akar gözlerden
sesimizi unuturuz sevginden
susmak sana ihanettir ey büyük aşk
inleyecek gene stat beşiktaş

o formalar ıslanırsa terlerden
al hakkımız helal olsun gönülden
ruhumuzu çoktan gömdük mabede
büyük çarşı dünya alem heryerde

bağırmaktan yaşlar akar gözlerden
sesimizi unuturuz sevginden
susmak sana ihanettir ey büyük aşk
inleyecek gene stat beşiktaş

siyah beyaz ölüm yaşam sevdamız
kapalı kardeşliği hayatımız
önce beşik sonra mezar sıramız
arası bir tek sen anlatamayız

seni anLatmaya çaLıştık, başaramadık, yaşıyoruz!

bir güLdük, bin ağLadık
ne vazgeçtik sevdandan,
ne isyan ettik aşkına..

bazen sevda türküLerinden nağmeLerLe anLattık sana,
bazen içimizde kopan fırtınaLarı beste yaptık aşkına…

sevdikLerimizden koptuk,
aiLemizden horLandık,
ne arkadaşLarımız anLadı bizi,
ne de biz can gibi sevdikLerimizi…

BEŞİKTAŞSIN SEN BİZİM CANIMIZ derken
harbiden diyorduk, haybeden değiL
sana geLen, bize geLiyordu
canımızı acıtıyordu,
daLımıza basıyordu…

ANLATAMIYORUZ YAŞIYORUZ
yazarken asi ve bir o kadar asiL pankartLarımıza
istedik ki anLamasaLarda saygı duysunLar
bize, sana ve aşkımıza…

ne saygı gördük yaratıLanLardan,
ne takdir,
sadece sevdik seni. kimseLere anLatamadan,
kimseLere öğretemeden,
ve kimseLere aLdırmadan…

çünkü sen sadece YAŞANIRSIN BEŞİKTAŞ’ım
ANLATILAMAZSIN…


öLene kadar seni YAŞAYABİLMEK DİLEĞİYLE..