Dönmesen de Olurdu
senden sonra hiç acım olmadı
ne deliliğim kaldı sevdadan yana
ne de aşka inancım bir damla..
oysa ben seni severken
hiç acı çekmemiştim
ne olduysa sen beni sevince oldu..
bir zaman varlığını arzulayan gönlüm
yeri geldi yokluğunu aradı durdu..
yazık...
sevilme sureni kendin kısalttın
dönmesen de olurdu...
hem sen.. yokken daha güzeldin
hem sen.. varlığında tanıdığım sen değildin...
yine sevilirdin bu kadar
inan dönüşüne bağlı değildi sevdamın ağırlığı
yokluğuna ve imkansızlığına direnmek
her şeyden daha anlamlıydı...
eğer dönmeseydin
ne yapar ne eder
gözlerini tedarik ederdim bir yerlerden..
elini en karanlıklarda bulup tutardım..
en azından oyuncağıyla oynayan çocuk gibi
kırmadan-kırılmadan
kendi kendime severdim seni....
|