|  |   fıkralarla karadeniz... |  |  
 SAVAŞ Karadenizliler ile Ruslar cephede uzunca bir müddet savaşmışlar. Günlerce siperin arkasından ateş edip durmuşlar, ama hiç ölen olmamış. Sonunda Rusların aklına bir kurnazlık gelmiş:
 - "Ünlü bir laz ismi bulalım hep birlikte bağıralım, onlar ayağa kalkar seslenirler, biz de öldürürüz." Olur mu Olur... Ne diyelim, ne diyelim derken TEMEL akıllarına gelmiş:
 - "Tamam Temel diyeceğiz... Bir, iki, üc: Temeeeeel!"
 Karadeniz cephesinde Temeller ayağa kalkmış:
 - "Ne vaaaaar!" Ruslar ayağa kalkan Temelleri öldürmüş. Ruslar:
 - "Güzel oldu, bu sefer DURSUN diyelim," demişler... "Bir, iki, üc: Dursuuuuun?" Dursunlar ayakta...
 - "Ne vaaaar?" Ruslar, ayağa kalkan Dursunları da öldürmüşler.
 - "Güzel bu sefer İDRİS diyelim," demişler... Bir, iki, üç:
 - "İdriiiiis!" İdrisler ayakta...
 - "Ne vaaaaar?" Ayağa kalkan İdrisleri de öldürmüşler... Karadenizliler cephesinde:
 - "Bu böyle olmaz hep azalıyoruz. Aynı oyunu biz de onlara oynayalım."
 - "Tamam oynayalım. Ne diyelim?"
 - "VLADEMIR diyelim."
 - "Tamam. Bir, iki, üç:
 - "Vlademiiiir!" çıt yok...
 - "Vlademiiiir!" çıt yok...
 Birazdan karşı cepheden:
 - "Kim seslendiiii?" Karadenizliler hep birlikte ayakta:
 - "Biiiz..."
 |