Yorgun bedenim,
Yokluğun bedelim.
Cezamı çok ağır ödedim.
Kal demek zordu ama,
Dön artık bile diyemedim...
Kelimeler çok yetersiz,
Yada çok büyük içimdeki bu sancı.
Nasıl ifade edebilirim bilmiyorum,
Tek bildiğim bir ömür boyu kalıcı..
Yazın hükmü bitmiş diyorlar,
Hazana aitmiş yaşayan insanlar...
Hızlıca koşuyorum,
Dalıyorum karanlığa.
Sıçrayarak uyanıyorum,
Ama o hala sol yanımda...
Çok mu beklemek gerekir,
Çıkarıp atılmaz mı bu yara.
Zaman hadi geç artık,
Dayanamayacağım bu acıya...
Ne atabilirim seni içimden,
Ne de dönebilirim geriye.
Ne de olabilirim başkasıyla,
Çünkü yokluğun yanı başımda...
Yazın hükmü bitmiş diyorlar,
Hazana aitmiş yaşayan insanlar...
__________________ geçti istemem gelmeni yokluğunda buldum seni bırak vehmimde gölgeni gelme artık neye yarar... |