Ateist bir adam bir gun ormanda geziyor ve etrafindaki
guzelliklere bakiyormus. "Evrim ne guzellikler yaratiyor!" diye dusunup mest oluyormus. Birden
arkasinda kocaman bir ayi belirmis ve onu kovalamaya
baslamis. Adam butun gucuyle kaciyormus ama her
arkasina bakista ayinin daha yaklasmis oldugunu
farkediyormus. Dakikalarca suren bir kacisin sonunda
adamin ayagi yerdeki dala takilmis, ayi adamin
uzerine atlamis, pencesini kaldirmis. Tam vurmaya
hazirlanirken adam ;
"TANRIM!!!" diye bagirmis. Bir anda zaman durmus,
ayi donmus, ormandaki nehir bile akmaz olmus. Bir
anda orman kararmis ve gokyuzunden bir isik huzmesi
adamin uzerine parlamis. Cok derinden gelen ilahi bir
ses adama: "Yillarca bana inanmadin, yaratilisi kozmik
bir kazaya bagladin, sana bu durumda yardim etmemi
mi istiyorsun? Seni sevgili bir kulum mu saymaliyim?"
demis.Adam utanc icinde:
"Biliyorum bunca yildan sonra dindar biri olmayi istemem haksizlik, ama belki AYIYI dindar yapabilirsiniz". demis.
Ses:
"Peki." diye karsilik vermis ve isik kaybolmus. Nehir
tekrar akmaya baslamis. Hersey eski haline donmus. Ayi pencesini indirmis, iki pencesini de goge dogru cevirmis, ve konusmaya baslamis:
"Tanrim, senin rızan için oruç tuttum, senin rızkınla orucumu açıyorum, hamdolsun verdigin nimetlere." |