[haylazmito]

bayramın ilk sabahıydı yine sensiz istanbula uyandım
hava soğuk gözlerim yaşlı ellerim titrekti
beni acılarla bıraktığın şehri terk etmeme saatler kalmıştı
sen yoktun aşkın yoktu tek bişey var oda çokk soğuktuu
işte ayrılıyorum seni senle bu şehirde bırakıp gidiyorum
gözlerim arkada kalbim bu şehirde ben bu şehirdeyim
sadece bedenimi alıp götürüyo bu sessiz gemi
bir bedenimi birde kalbimdee olannn sonsuzz sevginii
sensizlik gerçekten çok zorr sennin olmadığınn bi şehirde yaşamak
ölmektende zormuş vefasız sevgilimm ben sensiz sevgine hasret bu beden
sensizzde olsa yaşamak için arımıyo sebeb neden
sen olmasan sevgin yetiyo belkide çok geç kaldımm bu hayat artık sensiz bitiyo,
işte dönüyorumm sensiz istanbula kalbimin aşkımın ait olduğu şehre
karanlık bi sabah yağmurlu bi hava istanbul göz yaşlarıyla karşılıyo beni,
yanaklarımdan süzelen yaşlar benim sana olan yağmurlarım
istanbul yine bıraktığım gibi yine soğuk yine acımasız yine hüzünlü
sen yoksun aşkın yok kokun yok gölgen yok anladımm güzelimmm
seninn olmadığınn bi hayattaa benimm yerimm yokkkk