 Diyarbakırlı bir ANNE'nin Oğluna Yazdığı Mektup(Tamamen Gerçek) | |
Not : Evet bu gercek yasamdan alinmis bir Mektup. Diyarbakir ve Dogu Anadolu Yöresi lehçesi kullanilmistir. Son derece Yalin ve Içten yazilmis bu Mektubu okurken, Bir insanin yasamini, cefa dolu, özveri dolu, dünyaya kahir çekmeye gönülllü Anadolu kadininin serzenislerinin bir tutamini bulacaksiniz.Katiksiz , yalansiz, cefakar, vefakar Anadolu kadininin bu simsicak mektubunu okurken , gözleriniz dolacak ve olaylari birebir yasayacaksiniz..
MEKTUP
Oglum Mahir!
Ana heyran nasilsan?
Ne haldasan?
Biz seni aramasah sormasah
Sen bizi ne arisan ne de sorisan
Sen ne hersiz bir evlatmissan
Bemirad Olmiyasan hahin kizinan gezisen dolasisan
Heç Allah'tan korhmisan bizi merakta birahisan
Dünegin arkadasin Hüsen gelmisti Ankara'dan
Getmisem saglik haberin ondan almisam
Seni belediye otobozunda görmis bir kiznan
Sözlüm diye bahsetmissen o kizdan
Birde yüzüg tahmissan barmagan
Niye oglum sen anasiz kalmissan
sansahan evlenmaga kalhmissan?
Hüsen'e dedim ki;
Hüsen! Hele birez kizi anlat
Dedi ki
Ne anlatayim diyaza, ay parçasi bemirad
Gülende güller açi
Agliyanda incinen mercan saçi
Bele güzel ne görülmis ne duyulmis
Hak teala öz nurundan yaratmis.
Mahir!
Niye sen hirif olmissan
Böyükleren danismadan evlenmaga kahmissan
Kardasindanda mi ibret almisan?
Getti bir tango kiz getirdi
Ne kendisi rehet etti
Ne de bizi rehet ettirdi
Kiz da kiz olaydi üregim yanmazdi
Ele zaif ele zaifti ki
Ayni Çirtik Eso'ya benzidi
Çirpi gibi bacagi
Emin aganin ayagi gibi ayagi
Çamasir tokaci gibi de elleri vardi
Ne aglidi agliyasan
Ne gülidi gülesen Ne konusmagimizi begenidi
Ne pisirdigimizi yeyidi
Zikkimin köküni yiyeydi
Herbisede kusur buludi
herbiseye yeni yeni adlar tahidi
Ben deyidim babakanuç
O deyidi " patlican ezmesi""
Ben deyidim lebeni
O deyidi " yogurt çorbasi"
Ben deyidim hilorik asi
O deyidi "eksili izmir köftesi"
Yoh! carut degil farasmis
Küçe degil sokahmis
Hebene degil destiymis
Havuca pirçikli demah ayipmis
Ben bele konusayim diye benden utanimis.
Niye kendi yaptigindan utanmidi
Gün evle olidi yatahtan kahidi
Benim elimden çaput
Onun elinden roman düsmidi
Gezmeye gidende de en öne o düsidi.
Birgün baban dükkanden geldi hanimin kizi yerinden bile teprenmedi
Baban çoh agrina getti
Birahsam, alimallah saçini pirçigini yolacahti.
Ben ne sanssiz bir kariymisam anam!
Kaynanalarin zalim zamaninda gelin olmisam
Gelinlerin zalim zamaninda da kaynana olmisam
Kime ne etmisem ki bulmisam.
Mahir! sen sen olasan
Akli basinda bir kiz alasan
Ister Diyarbekir'li olsun
Istersen yedi yabancidan olsun
Yeter ki helal süt emmis bir kiz olsun
Istiyem ki sonradan pesman olmiyasan
Kari kismi ayakkabi degil ki sihtimi çiharasan atasan
Namusumdur diyecahsan
Ömrübillah çekecahsan
Mahir! biliyem eyisen hossan
Herseye çabuh kizisan
Kizanda da alalo gibi kabarisan
Oglum! Asebi erkegin kahri çoh olur
Kahir çeken kari zor bulunur
Onun için karilarin Hamuri sabirnan yogrulmustur.
Onlar hanimdir
Onlar hatundur
Onlar sultandir
Onlarin mekani Cennet-i ala'dir
Onlar isihtir
Onlar nurdur
Onlar yüce Allah'in erkeklere bir lütfudur. |