Kimsesizliklerde yorgun düştüm,

bir gece vakti sokağın zifirinde

üşüyen ellerimle,

köşe başında,

izmaritin inadına akkor

inadına geceyi parçalayan kırmızısında

seni görebilme umudunu ilmek ilmek

işlemişken yüreğime...

bu kadar uzun ve tutasrsız cümleleri yazarken,

hiç bir çaba göstermediğime şaşırıp kalmışım..

yorgunmuşum...

ve kimseziliklerde yorgun düşmüşüm...

bir yunus emre dörtlüğü dolaşmış dilime...

kimsesizler kimsesine dua ediyorum...

İstiyorumki bende gün yüzü görebileyim...

kuytularda..

tenekelerde yanan kağıt parçaları gibi...

aydınlansın yüreğim...

istiyorumki...

yol vereyim....

kapıyı göstereyim...

sevdiğim,sevdiğime inandığım...

sevilmediğim...Ucuz aşklara...