çok sevdiğim samimi olduğum fenerli bir arkadaşımı sondan bir önceki avrupa maçından sonra benimle dalga geçmeye ve alay etmeye başladı burnunu kırdım ve mahkemeye vermiş beni beşiktaşlılık bu işte gerçek bir aşk ve beynime hükmedemiyorum napiyim kardeşim kendimi kaybediyorum universitedeykende galatasaraylı bir ev arkadaşını komalık etmiştim...tuttuğum takımı eleştirmişti...oyüzden toplu mekanlarda maç izleyemiyorum tek başıma evimde maç izleyebiliyorum ve yanımda kimse olmuyor ...doktor raporu alabilirsem stadlardada maç izleyecem allah izin verirse...psikopat olduğumu iddaa etmiyorum ama söz kousu beşiktaşsa kendimi kaybediyorum...diyorum ki beşiktaşlılık ölümle yaşam arasında birşey...ondan vazgeçebilmek mümkün değil....
__________________
Lütfen forum kurallarını okuyunuz.. |