[bjk_bjk]

Ah o İnönü’deki 90+3... Olmasaydı, dün gecenin havası böyle mi olurdu? 104 yıllık tarihinde çok önemli müsabakalar vardı, ancak dün geceki Porto müsabakasının süksesi, itibarı, parası çok farklıydı. Olmadı. Hani derler ya: ‘Gerçekleşmeyen hayaller sabun köpüğüne benzer, uçar gider.’ Düşlerimiz de uçtu gitti. Marsilya ve Liverpool galibiyetlerini alan takımın en azından bir UEFA Kupası vizesi almasını isterdik.
Ertuğrul Sağlam’a gol lazımdı. Sahadaki dizilişiyle kendine göre haklı olabilirdi. Ama artık sadece bizim değil, herkesin dilinde tüy bitti. Burak Yılmaz ile İbrahim Akın’dan ne Beşiktaş’a ne de kendilerine fayda var. Onların kafasında ‘gitmek’ var belli ki. Ben de zaten diyorum ki; tekbir-i mekanda fayda var, bence de gitmeleri doğru bir karar.
44. dakikada gelen gol... Dragao Stadı’nı zevke boğdu, bizleri mateme... Ben neyleyim Rüştü’nün o dakikaya kadar kurtardıklarını. 1. golden, hayallerin yıkıldığı 2. golden önce de yapmış olduğu mükemmel kurtarışlar yediği golleri affettirmez. Ama bir kazanç var ki, o da Baki Mercimek... Bu kadar olumsuzluklara rağmen gitti gidecek, kalacak denen Baki, dün sahada ayakta kalan oyuncuların başındaydı.
Beşiktaş takımının dün gecesi gösterdi ki bazı oyuncular kulübeyi istiyor, ‘Yorulduk Ertuğrul Hoca, bizi biraz dinlendir’ diyor.