[|RespecT Me|]

Zamanla anlıyor insan:

3-4 güne sıkışmış bir tatilden öte bir şey bayram...

Hayata rasgele serpiştirilmiş ilahi ikramlar,
kıymet bilen kullara her daim bayram yaşatır.

Nefes almak bayramdır mesela;
günün birinde soluksuz kalınca anlar insan...

Görmenin nasıl bir bayram olduğunu karanlık öğretir;
sevmeninkini yalnızlık...

Sızlamayan her organ, hele de burun direği bayramdır.

Bayramdır, elden ayaktan düşmemek,
zihinden önce bedeni kaybetmemek, kurda kuşa yem olmayıp
"Çok şükür bugünü de gördük" diyebilmek...
Sevdiklerinle geçen her gün bayramdır.

Küsken barışmak, ayrıyken kavuşmak, suskunken konuşmak bayramdır.
Kangren olmuş bir ilişkiyi bitirmek de öyle...
Endişe içinde beklediğinden mektup almak,
telefonda ansızın sesini duymak,
deli gibi burnunda tütenin boynuna sarılmak bayramdır.

En acıktığın anda dumanı tüten bir somunun
köşesini bölmek, korktuğunda güvendiğine
sarılabilmek, dara düştüğünde dost kapısını
çalabilmek bayramdır.

Bir sürpriz paketinden çıkan hediye,
tatlı bir şekerlemede üstüne serilen battaniye,
saçlarını müşfik bir sevgiyle okşayan anne bayramdır.

"Ona güvenmiştim, yanılmamışım"
sözü bayramdır.

Hiç aldatmamış, aldanmamış olmak bayram...

Yeni bir sözcük öğrenmek,
bir tünelin sonuna gelmek,
müzmin bir işin kapısını çarpıp
uzun bir yola çıkıvermek bayramdır.

Zorluklara tek başına göğüs gerebilmek,
gereğinde haksızlığın üstüne yalın kılıç yürüyebilmek bayramdır.

Evde yalnızlığı noktalayan insan nefesi,
bayramdır.

Güne gülümseyerek başlamak bayramdır.

Akşamları eskimeyen bir keyifle çay demleyebilmek bayramdır.
Zamanı donduran eski fotoğraflara nedametsiz bakabilmek,
altı çizilmiş eski kitapları aynı inançla okuyabilmek,
Alnı açık yaşlanmak bayramdır;
ulu bir çınar gibi ayakta ölebilmek bayram...

Bunların kadrini bilirseniz,
kıymet bilmeyi öğrenirseniz
her gününüz bayram olur.

Meraklanmayın, öyledir diye size deli demezler.
Deseler de böyle delilik, bayram artığı günlerdeki nankör akıllılıktan evladır.

Her gününüz bayram olsun!