[bjk_bjk]

Sevgili Kartal’a rakip dayanmıyor. Bu maça kadar 7’de 7 yaptı. Hiç yenilmeden bu işi tamamlamak, harika bir unvan getirir ama bir yerlerde stres de getirebilir. Onlar belki korkmuyor ama Ergin Hocamın röportajımızda dediği gibi ‘Bu kupayı namağlup şampiyon’ olarak kaldırmasını yürekten çok istiyorum ve ‘Yenilmezlik Tılsımı bir yerlerde bozulur mu?’ diye de korkuyorum. Ancak Beşiktaşlı oyuncuların, skor ne olursa olsun, maç içinde kazanmaya aç mücadeleleri, içimi ferahlatıyor.

İlk 13 dakikada fırtına gibi bir Beşiktaş vardı. Rakip hücuma kalktıkça, toplarını çalan ve hızla rakip alana akarak, baskete çeviren Beşiktaş’ın seyir zevkinde, apayrı bir tat vardı.

Bu başarıyı, biraz Dalmau’nun ve Shumpert’in ama asıl Kaya Peker’in, katkıları getirdi. İlk devrede ribauntlarda 16-20 ile Beşiktaş’dan 4 ribaunt fazla toplayan rakibin uzunlarını, kolayca safdışı bırakıp, sürekli pota altını deldi. Kaya skoru bu şekilde besleyince, siyah-beyazlılar da, 12.dakikada 16 farka ulaştı.

3. periyotun ilk dakikalarında, üretilen skorlar, savunma çabaları vardı. Çok iyi olmasa da, işler yine tıkırında gitti. Periyot sonlarında bahsettiğim korkularım, depreşti.

Beşiktaş’ın uzunları pota altı savunmasında acayip fire verdi. Ataman, Onur’u denedi. Çare yine olmadı. Bol bol çember altı basketler yedik. Savunma açık verdikçe, hücumda da kısırlaştık. Ne boyalı alanı iyi kullanabildik, ne de dış şut yüzdemizi geliştirebildik. Sırpların, son 13 dakikada 3-4 farklık skor hakimiyetleri üretmeye başlamasının nedeni bu idi.

Ammmaaaa!

Bilirsiniz ‘Kartallar Yüksek Uçar’

Yine öyle oldu. Skor ustası Shumpert’in üç sayı inatçılığı, diğer ufak tefek skor çabaları, ıkına sıkına, tek sayılık zaferi getirdi.

Çok şükür Yavvv!.. Tılsım bozulmadı. Yenilmedik ya! Daha ne isteriz ki!