[uMuT TaCiRi]

Bir sevda yaşıyoruz aslında, aslının tam orasında, sol yanında.



Sevda kazanları kaynıyor her vakit uğruna. Aç çocuklar gülsün diye, sevmeyi öğrensin diye. Varlığı, sevdası , kemikleri fosil olmayacak bir ejderhanın kalbinde yaşıyoruz, tam orasında sol yanında. Hepsinin atkısı boynunda, forması sırtında ve sevdası tam orasında sol yanında.

Emek vermeye gelmişler bu sevda kazanına. Deniz tarafındaki kalenin oradan gelen soğukla titreyenlerin bedenini ısıtmaya, titreyişlerini fırsat bilip saldırmaya kalkanların ayaklarını bir birine dolaştırmaya.Babasından oğluna annesinden kızına ve hatta tüm tansiyon ilaçlarını evde bırakıp o onsekizlik yüreğiyle yetmiş senelik yüreği bakıma getiren dedesiyle.

Beşiktaş tribünlerini ve Beşiktaş'ı her daim anlatmakla görevlendirdiler buraya ama bugün kısa ve öz geçeceğim ne Beşiktaş'ı ne de dillere destan tribünlerini anlatacağım; içerde kendisini bekleyen ailesine şımarıklık yapıp iki laf edip kendini sokağa kaçan çocuk misali iki paragraf edip kaçacağım bu makale sayfasından.

Kazan birahanesinin yanıbaşında bir heykel vardır, eldeki bira şişesine sarılıp yanınızdaki arkadaşınıza kızarık gözlerle bakmayı bırakıp rastgeldimi, baktınızmı bilmem.O heykelin üstünde yazan isim Uğur Mumcu dur,bilen biliyordur bilmeyende artık öğrenir. Her maç sonrası çuval çuval bira şişeleri toplanır oradan çuvallara konulur ya çöplükte bulur kendini ya da toplayan çocukların cebine para olarak geri döner, içtiğiniz biraların da vücudunuzda hükümdarlığı tuvalette sona erer.

Ama gelin bu sefer oraya bira şişesi değilde karanfiller hüküm sürsün perşembe günü ve de katılımın daha çok olacağı cumartesi günü. Yıllardır bir çiçek boynunu büktü yatıyor tam oramızda, sol yanımızda gönül sarayımızda.Bir sakıncalı piyade geziniyor beynimizdeki hücrelerde ve biz büyük Beşiktaşın onurlu,asil taraftarı biz o günlerde fikrimizdeki sakıncalı piyadenin elinden tutup bir karanfil verelim Uğur Mumcu ya.Bir bira alacağına iki karanfil al da koy oraya be Kartalım. Koy ki tokat olsun tüm meçhullüklere o sahibi meçhul karanfiller.

Bir Pazar sabahydı o zamanlar ama Perşembe oldu bu zamanlarda ama hala küfürlerim şerefine tükürdüğümün ********lerine.

rahat uyu "sakıncalı piyade" hala faili meçhul bir sevda yaşıyoruz aslında, aslının tam ortasında, sol yanımızda kalp odamızda.