Son bir sözüm kaldı
Seni seviyorum diyebileceğim
Tek bir ümit kaldı
Ya hayatıma anlam bulacağım
Yada yüreğime kelepçe vuracağım
Ne kadar bekledım yıllarca
Yandı yüreğim anılarla
Artık dayanamıyorum
Bir son vereceğim
Bu avare hayatıma
Artık yüreğimde
Son bir kadın olacak
Sana sevdiğimi söyleyince
Ya beni bağrına basacaksın
Yada yüzümde parmaklarının izi olacak
Bir tokat atacaksın
Sana yalan söyleyemem
Kalbim yalan söyleyemez
Sana sevdalıyım
Senin ne saçına
Ne kaşına ne gözüne
Ben senin kalbine aşığım
Çok güzelsin
Ama o kalbin
O tertemiz kalbin
Saçından kaşından gözünden
Çok daha güzel
Sana yalan söyleyemem
Sana sevdalıyım
Sevdim seni bir kere
Kalbim yalan söyleyebilir mi be güzelim
Beni en güzel
Gözlerim ve senin aşkından yanarken
Yazdığım şiirlerim anlatır
Biliyor musun yıllar sonra
Kalbim bir gül için yanıp onun için çarpacak
Yine geceleri sabahlara kadar
Şiir defterimin sayfalarında kaybolacağım
Yeniden aşk şiirleri yazmaya başlayacağım
Belki de hasret ateşiyle yanıp
Senin için geceler boyu ağlayacağım
Bunları sana neden söylüyorum biliyor musun
Dünya yalan dünya degilmi
Yarın çok geç kalabilirdim
Seni seviyorum demeye bile
Belkide yarın güneş doğmaya bilirdi
Neyim varki bu dünyada
Bir kalbim kaldı kaybedebileceğim
Artık ne olursa olsun
Dedim ya bir kalbim kaldı kaybedebileceğim
Al be güzelim oda senin olsun
Aşk için yanmaya değer
Senin gibi bir kadın için
Yanmaya değil
Aşk çöllerinde susuz kalmaya
Geceleri hıçkıra hıçkıra
Aglamaya deger
Ne bir sevdigim ne bir dostum var
Nede benim için ağlayanım var
Dedim ya neyim var bu dünyada kaybedebileceğim
Sana sevdiğimi söyleyince
Kaç kere uykusuz kaldım kaç gece düşündüm
Sana sevdiğimi söylemek için
Bilmiyorum
Belki bana kızacaksın
Bir merhabamız vardı
Belkide onuda keseceksin
Bir selam bile vermeyeceksin
Beni gördüğünde
Artık ne olursa olsun
Bu dünyada
Bir kalbim kaldı kaybedebileceğim
Varsın yüregimde senin gibi bir kadın için yansın
Al yüreğim oda sende kalsın
Sen söyle be güzelim
Kime ne diyebilirdim ki
Kime ne söyleyebilirdim
Kime anlatabilirdim derdimi
Aşığım
Yüreğim yanıyor diye
Başımı taşlaramı vuraydım
İçip içipte
Avazım çıkana kadar bağırsamıydım
Kendimi uçurumlardanmı ataydım
Kime anlatabilirdim ki
Belkide
En iyisi karanlık bir köşede
Hıçkırıklara boğulup
Sessizce
Kendi gözyaşlarımda kaybolmaktı