[gnur]

Girmek için ne sınav gerekli, ne lise diploması, ne de ikamet
belgesi.
Tek bir şartı var bu fakültenin SENsizliğin ertesi.
Gittiği an başlıyor ve nefes aldığın sürece devam ediyor. İlk günleri
çok zordur. Hani hiç ingilizce bilmiyorsundur da tüm dersler
ingilizcedir ya öyle bir şey işte.

Bu fakülteye girene çok rastladım da mezun olana hiç rastlamadım daha,
yaşamım boyunca.
Dünyanın en büyük yüz ölçümüne sahip, en büyük fakültesi.
Adresi belli değil. Belki de evrenin her yeri.
Derslere devam mecburiyetin yok ama mecbur kalırsın tüm dersleri
görmeye.Bir kaç ders sonra seçmeli ders diye seçmeli aşkları
seçersin.
En zor ders ilk girdiğindedir.
Üstelik de gece dersi.
"İLK SENSİZ GECELER" yani.
Uyuyamazsın, uyuduğunda ansızın uyanıp sabahı sabah edersin, yarın
asılacağını bilen bir mahkum misali.
Ve ilk öğrendiğin en uzun gecenin 21 aralık değil, 21 SENsiz gece
olduğudur.

Duşta,yemekte, otobüste, yolda, evde, işte, cafede, kalabalıkta yalnız
kaldığında, uyurken, içerken, ibadet ederken her saniye devam eder
dersler. Ve bir kez kayıt olmuşsundur, ne kaydını dondurabilirsin nede
bırakıp gidebilirsin.

Kaçmayı denersin bir süre. Belki kısa bir tatile, belki hiç bilmediğin
bir şehre, belkide bildiğin bir şehrin en ücra köşesinde bir yere
hapsedersin kendini. Başaramazsın.
Rektör de profesör de öğrenci de sensin.

- Yoklama yaparsın bazen.
- YALNIZLIK!!!
- Burada hocam.
- Aferin, bak en azimli sen çıktın. İlk andan beri devamsızlığın hiç
olmadı.

Zamanla azalır, hafifler acılar.
Her gece "UNUTTUM" diye bağırırsın öfkeyle karışık.
"YETER YETER" diye yankılanır sesin sessizlikte.


Bazen günlerce hiç aklına gelmez.
Tam tamam mezun oldum dersin, bir şiir, bir şarkı, bir roman, bir
mekan hatırlatır seni, anlarsın devam ediyor dersler, yer
SENsizlik FAKÜLTESİ...

Düşünürsün zamanla bilinçlendikçe. İlk bir kaç ay ümidin vardır.
Arayacak diye. Telefon çalar.
Buyrun sensizlik fakültesi diye açmak istersin sessizce.
Ama arayan hep sensizliktir.
Dönecek dersin gelecek ve vereceğim bitirme tezimi mezun olacağım bir
gün ve bu hayallerle ana dersleri görmeye başlarsın.

1-gurur
2-dönse bile eskisi gibi olur muyuz
3-intikam
4-neden girdim bu fakülteye !!!!!!!
dersler uzar geceler daha da uzar.
Anlamaya çalıştıkların anlamlandırmaya çalıştıkların unuttum sanıp
ertelediğin gerçekler, anlamsız gerekçeler, uykusuz geceler...

Bir gece bir bakmışsın her gece derslerde bir ben, bir ben ve bir ben
daha.
Tartışmaların başlar, bir kızarsın bir gülersin, bir ağlarsın
karşılıklı.
Bilirsin yalnız olduğunu yine de daha bir koyulaşır sohbetleriniz.
Ve nihayet ilk sınavın.
BİR ŞİZOFREN OLARAK YAŞAMAYI NASIL ÖĞRENEBİLİRSİN???

Öyle ya bir ben, yalnız kalabalıklarda.
Öyle bir ben sendeki beni kurtarmaya çabalamakta.
Bir ben sen sandığı vücutlarda.
Dedim ya mezun olanı görmedim, zaten mezun olunacak bir fakültede
değil.
Tek bildiğim bu okulun öğrencisinin çok olduğu.
Sakın bu fakülteyi merak etmeyin, bir gün olurda girerseniz çekip
gitmeyi de boşuna denemeyin....