[tyler durden]

sevgili mandalina;

Vee işte yolun sonuna geldik mandalinam, bu 2.bir emre kadar son yazışım sana..

kendime bi cümle kuruyorum, bahçesine gökkuşağı ekilmiş.. avaz avaz bağıran renklerden, iki yakası bi araya gelmeyen..

kınıyorum kendimi, sonra sihirli değnek arıyorum, bulamıyorum, en büyük hatayı aramakla yapıyorum zaten, hayal kahramanları çocuk kitaplarında bırakayım diyorum, bırakamıyorum, doğru düşünüyorum, yanlış davranıyorum, gerçekleri görüyorum, yalanlara inanıyorum, belki yalan da değiller ama gerçek de değil ve aslında ben bunlara da inanmıyorum, sürekli çelişki yaşıyorum, çok şeyler istiyorum, istediğimden az konuşuyorum, halbuki çok da fazla konuşuyorum, berbat oluyorum, iyi görünüyorum, hissediyorum, hissettirmiyorum, bi an için olmayanları gerçek gibi düşünüp ortasına kendimi koyuyorum, ve aslinda hiç de olmadığım için kayboluyorum..