[taKi_bJk]

Spor Sergi'de fb ile basket maçımız var, gece Maçka Parkının üzerinde sabahlamaya başladık. Gece çok soğuk ve yerler karlıydı, ateş yaktık fakat nafile soğuk iliklerimize işliyor.
Hürriyet poşusunu başına sarmış karda yatarak şov yapıyor, hepimiz bu duruma gülüyoruz.
Bu maç aynı zamanda Bağlarbaşılı Uğur'a yapılan kalleş saldırınında cevabı niteliğindeydi.
Fakat bazı arkadaşlar, soğuktan dolayı, çaya çorbaya gidiyorum bahanesi ile gece kaçmaya başladı. Kalanlar ise aklımda kaldığı kadarıyla, Bango Veysel, Bayrampaşalı Şenol, Mostra Kemal, Güneşin Oğlu, Şeytan Yılmaz, Suadiyeli Hakan, Asabi Sedat, Karga Mustafa, KOKO ile birlikte yanlarında semtlerden arkadaşlar ve birde tam kadro biz vardık.
Sabaha doğru Açıkhava Tiyatrosunun altında fb liler göründü, bizde maratona başladık. fb lileri Divan Otelinin önüne kadar kovaladık, buradaki köprünün üzerinden bizi taşladılar, tekrar yüklendik ve müthiş bir av başladı.
Taksim'de bizden başka kimse kalmadı, Etap otelinin yanı, Gümüşsuyu, Beyoğlu, Elmadağ ve Cihangir komple temizlenmişti.
Spor Sergiye geri döndük, sabah fb liler polis eşliğinde Harbiye istikametinden tezahürat yaparak gelmeye çalıştı ve aynı şekilde ikinci kez kovaladık.
Geri çekilirken ekipler beni aldı, bende elimdeki malzemeyi ağaçların arasına fırlattım, beni ve Nenem Ağzı paketleyip harbiye Karakoluna götürdüler.
İçeri girdiğimizde 2 tane esmer vatandaş vardı, polisler onlara ağbi falan diyor. Onları nezaretten çıkarıp bizi attılar, nezaretin önünde bu 2 vatandaşın ifadesi alınıyor.
- Ağbi bankayı niye soydunuz.
*Paramız yoktu.
-Duvarı neyle kırdınız.
*Çekiç ve murçla kırdık.
-Çekici nerden aldınız.
*Nalburdan çaldık.
-Niye çaldınız.
*Paramız yok dedik ya.

Bizde bu mevzuyu gülerek dinliyoruz, vatandaşlar Kasımpaşa Pamukbank Şubesini soymuş fakat parayı yakalatmamışlar
Onları sevk ettikten sonra bize Karakol için arka bahçede odun kırdırdılar ve komple Karakolu paspaslattıktan sonra maç bitişinde serbest bıraktılar.
Maçın sonucunu da hatırlamıyorum.
.................................................. .................................................. ..............................................

1990 yılı Askerden yeni gelmişim, Mabet te fb maçı oynanacak, geceden tüm hazırlıklarımızı yapmışız fakat bu sefer sabahlama mekanımız Stadın önü, kalabalığız ve kendimizden de eminiz.
fb lilerin Açıkhava Tiyatrosu etrafında olduğunu duyduk, Cem, Cüce Ayhan, Marlo Erdal, Sarı kısaca ÇARŞI olarak bizler çaktırmadan stadın önünden ayrılıp Gümüşsuyu istikametine koşar adımlarla çıktık.
Bazı arkadaşlar yanlarına çoğu zaman emanet almaz kavga sırasında emanetleri atıp kaçanların emanetlerini alırdı. Bende de emanet yoktu, Mete Kavşağında soluk soluğa kalarak kavgaya başladık, taşlar molotoflar yağmaya başladı, Sarı solda biraz arkada, yanında ve biraz önde Cem, yanında ben, sağ tarafta Marlo sıralanmışız. Emaneti kullanamayan bir çocuk öylece yanımda duruyor, emaneti istedim vermedi o esnada emaneti yere atarak kaçtı, bende yere eğilip emaneti almaya çalışınca kafama taş yedim ve bir anda fb lilerin arasında kaldım, geri baktığımda bizimkilerin çekildiğini farkettim fakat iş işten geçti tabii.....
Sonuç, stratejik hata stadın önündeki arkadaşlar ile birlikte fb lileri uçurabilmek varken yokuş yukarı koşarak kavgaya girdik ve ben 22 emanet yarası ile Şişli Etfaldeyim.
Etfale gidişimde ilginç, bir Polis beni ayağa kaldırdı ve şoför arkadaşına arka kapıyı açmasını söyledi, oda "arabam kan olur" diyerek bastı gaza başka bir ekip otosu geldi ve oda aynı şeyi söyledi, beni ayağa kaldıran Polis elindeki gazeteyi
göstererek "bunu serelim, birşey olmaz genç çok kan kaybediyor" dedi ve bu şekilde Şişli Etfale yetiştik.
Ameliyat olmam gerekiyor fakat kan kaybı çok olduğundan sadece lokal anastezi ile çalışıyorlar. 4-5 doktor biri kolumu dikiyor biri bacağımı biri böbreklerde diğeri kalbe bakıyor.
Ertesi sabah, yattığım yerden (Girişte solda ilk oda) kapıya bakıyorum Çolak Cüneyt ile Cüce Ayhan ve Deve Erol beni ziyarete gelmiş fakat ailemden çekindikleri için içeri giremiyorlar, işaretederek yanıma çağırdım ve maçın sonucunu sordum.
BEŞİKTAŞI'ımızın uğruna yaşadığım hiçbir şeyden pişman değilim.
Ve en önemlisi sorumlulukların hepsi bana aittir.
Bizler kanımızı ve canımızı, kimine göre bir hiç, bize göre de Şerefimiz için verdik.
Hiç kimsenin çekincesi olmasın, bu olayları bir daha yaşamak gerekirse İMTİNA ETMEYİZ........
Sıra Deplasman maceraların

.................................................. .................................................. ...................................


Özer, ara sıra araya girerek hatırlatmalarda bulunuyor ve gerçekten de iyi yapıyor. Bazı olayları hatırlamakta zorlanıyorum hatta arkadaşlarımın isimleride buna dahil. Bu nedenle ismini unuttuğum tüm arkadaşlardan özür dilerim. (Unutmadan !!! Yara aldığım maçta, boğazıma döner salladılar eğildim saçım ile derimin bir bölümü benden ayrılmak zorunda kaldı.)

Eskişehir deplasmanına gideceğiz, Süleyman Seba nasıl olduysa taraftar için otobüs kaldırma kararı aldı.
Cepte beş kuruş yok sadece yüreğimizde BEŞİKTAŞ sevgisi var üstelik Ramazan ayındayız.
Açıklama yapmayayım bir şekilde yolda karnımızı doyurduk ve Eskişehir'e indik. İnci (Selim), Cüce Ayhan, Pembe Hasan hep beraber stadtan uzaklaşıp şehre girdik. Ara sokaklardan birinde bir pastahane bulup karnımızı doyurduk ve dolaşmaya devam ederken Es-Es ler birden karşımıza çıktı, 150-200 kişi varlar meğer onlarda stada gelip kavga yapacaklarmış. Onlarda şaşkın bizde tabii şaşırdık, bizim Es-Es avına çıktığımızı sanıyorlar. Biraz küfürleşme falan sonra konuşmalar ve derken düzgün bir şekilde kavga çıkarmadan ayrıldık.
Stadın yanında boş bir alan vardı, Semra ÖZAL helikopter ile maça gelmişti hepimiz nefretle bakıyoruz, onun BEŞİKTAŞ taraftarı olması zorumuza gidiyordu.
Neyseki maçı Ziya'nın golüyle kazandık ve geri dönüşümüz muhteşem oldu.
Bilecik'te mola verdik, yemek yiyicez bütün esnaf dükkanları kapatmış.
Açık bir dükkan bulduk ve içeri daldık, yemeğimizi yiyoruz, çıkışta para kasasında rahmetli CAVİT (KOKO) hesap alıyor. Cavit'i tanımayanlarda hiç itiraz etmeden para veriyor. Neyse; ayıp olur dedik ve aramızda topladığımız bir miktar parayı () lokanta sahibine vererek İstanbul'a geri döndük.