aşk!!!!...bu nasıl bir duygudur ki her kul aynısını yaşar...tıpatıp olmasa da aynı haz, aynı tat, aynı son, aynı acı...şarkılar, şiirler sevilir "beni anlatıyor bak" denerek...kim yazmış, kime yazmış bilinmesede sahiplenilir..."benim şarkım" "benim şiirim" denir ya...işte o lezzette dökülmüş satırlar...
kesinlikle farklı bir iletişim var...
zamanlamalar da destekliyor bu iletişimi üstelik. o kadar iyi geliyor ki. kimi zaman ağlamak gerekiyor. tutuyor insan tutuyor tutuyor amannn düşmesin! diyerek lakin bir cümle okuyor dudakları titriyor ikinci cümlede gözleri kırpıştırmaya başlıyor üçüncü cümlede yüzünün rengi değişiyor dört beş...
en sonunda açılıyor kalbini arasına almış eller...
bırakıyor sonra...
düşüyor düşüyor düşüyor...
nefessiz şehire nefes katılıyor.
__________________  Sen her şeyi biliyorken, Ben her şeyi göze almışken, Sana uzaktan kıvranmak, Nasıl acılı bir kanserdir bilemezsin! |