[bjk_bjk]

Beşiktaşlılar asistleri ve golleri alkışlamakta elbette haklılar. Ama bir görevleri daha var: Rüştü’nün hakkını Rüştü’ye teslim etmek! Beşiktaş’ta arzuladığı devamlılığı ve özlediği formu bir türlü bulamayan Rüştü Reçber, nihayet dün Trabzonspor karşısında bir kalecinin önemi ve değerinin ne demek olduğunu yüzde yüz gol pozisyonunda beş kurtarışıyla kanıtladı, belgeledi, örnekledi.
Elbette Umut (2) Yattara (2) ve Barış’ın o pozisyonlara girmesine neden olan savunma hatalarından da söz edilebilir. Ne var ki, Beşiktaş savunması da dün kendi yanlışlarından arınmak adına olağanüstü dikkatli ve gayretliydi. İki bek Ali Tandoğan ve İbrahim Üzülmez çakılı oynarken savunma göbeğinde Gökhan Zan ve Baki Mercimek en başarılı günlerinden birini yaşıyorlardı.
Beşiktaş’ın erken bulduğu Nobre golü, Trabzonspor’un Gökdeniz’siz çıktığı ilk maçta belini bükmeye yetmişti. Ali Tandoğan’ın geriden attığı uzun topla buluşan Holosko’nun, Erdinç’in sıkı ve inatçı takibine rağmen topu kaybetmeden ceza alanına girip Nobre’ye aktarması, Slovak futbolcunun bir golcüden daha fazlası olduğunu göstermeye yetti. Haftalar önce bir tesbitte bulunup yazdığımız gibi, Holosko dün de Nobre’nin yıldızını parlatan adam oldu. Attığı ilk golün dışında en az üçünü de kaçırdı Nobre.
Beşiktaş’ın şampiyon adaylığına daha da inandığını, hamleli, kişilikli oyunundan anlayabiliyorduk dün... Bloklar arasında müthiş bir dayanışma vardı. O dayanışma, kötü başlayan Delgado ve Tello’nun da arkadaşlarının yardımıyla toparlanmasını sağladı.
Beşiktaş adına en büyük sıkıntı, orta alanın ortasında savunmacı kimliğini başarıyla sergileyen İbrahim Toraman’ın kırmızı kart görüp arkadaşlarını 10 kişi bıraktığı 49. dakikada başladı. Rüştü’nün “rüştünü bir kez daha kanıtlayıp” dört mutlak golü önlediği bölümler de o dakikadan sonra sahnelendi.
Trabzonspor, Gökdeniz’in gidişiyle bir tek Yattara, biraz da Umut’un eline kalmış gibiydi. Yine de yedikleri gollere rağmen korkmadan sinmeden maça tempo, mücadele ve güzellikler kattılar.
Beşiktaş dünkü galibiyetiyle üç puanın yanı sıra zor unvanı taşıma kararlığını da kazandı. Lidere yakışan bir oyun ve skorla maçı bitirdi.
Maliye Bakanı Sayın Unakıtan protokol tribününde oturunca, O’nun en değerli bürokratlarından Başmüfettiş Bülent Yıldırım da uçan sineğe bile göz yummadığını gösterme hevesine kapıldı sanırım. Ama yine de peşpeşe gösterdiği sarı ve kırmızı kartlar için eleştirmeyeceğim Yıldırım’ı...