[HandaN]

Şehit futbolcular arasında, sanatçı olanlar da vardı. Bunların içinde en önde geleni, Beşiktaş'ın kaptanı Kâzım'dı... Siyah-beyazlı futbolcu şairdi ve takım arkadaşları ona, "Şair" lakabını takmıştı.
Refik Osman Top'un 1930 yılına ait anılarına göre "Kâzım hakikaten iyi oynardı... Terbiyeli, halûk, karıncayı bile incitmeyen bir gençti... Sanatçı ruhluydu, şiirleri ile herkesi etkilerdi."
Çanakkale'de sırtına yediği bir gülle ile parçalanmıştır... Birliğindeki yakın arkadaşları, yerde hazin bir şekilde yatarken, ceketinden fırlayan bir kâğıt parçasını hatıra olarak sakladılar.
Beşiktaş kaptanının üstünden "Beşiktaş Marşı" çıkmıştı.
Şimdilerde, tribünlerin deyimi ile, "Pazara" kadar değil, mezara kadar" Beşiktaş'lıydı.
Şimdi, Şair Kâzım'ın cebinden çıkan tarihî şiiri sunalım:

BEŞİKTAŞ MARŞI

Hayatı süsledik izharı ittihatla bugün,
Yolunda gençliğin ulvi değil miydi birleşmek.
Sebatı bayrağımız yaptık, İ'tilamız için...
Neticesiz ve boş olmaz, sebatla hiçbir emek.
Dakikalar bize bir nağbe nişad olsun,
Kulübümüzde müceddet nücumu mevc vursun
Bu kainat bize hep gıpta ediyor isar,
Biz 11 arkadaşız, lakin arkamız daha var.
Bu zevk alemi dar zannedip de aldanalım,
Vekar, hak gibi sakin, nezih ve saf olalım.
Fakat bu hal ile, kuvvet gibi cesur olalım.

Kâzım - Beşiktaş Kaptanı

Hazin bir şekilde şehit olan siyah-beyazlı futbolcunun bu şiirindeki "Biz 11 arkadaşız, lakin arkamız daha var" mısrası, dönemin Beşiktaş sembolü haline gelmişti. Bu gerek savaşa giden ve gerekse birlikte futbol oynayan tüm Beşiktaşlıların amaç ve güçbirliğini simgeliyordu. Evet, Beşiktaşlılar hâlâ 11 arkadaş... Lakin arkaları daha var.