[tyler durden]

rüyamda gördüm gidiyordun
kokun kalıyordu
artık kokulu rüyalar görüyorum ben
haklıymışsın uyku kokuluymuş
akıllı çocuğum ben uyurum rüyamda
rüyasız uyku isterim rüya görmekten korkarım
biri ölünce rüya görmekten çok korkarım
gittikçe daha mı çok korkuyorum anımsamaktan
belki artık hiç bir şey unutmadığımdandır
artık hiç bir şeyi unutmuyorum
kokun varken ve sen gitmişken kabus sandım uyandım
kabul etmeli ki..
içimden düşündüm
sayıklayamazken bile
sayıklamaya çalıştım.