[tyler durden]

O fotoğrafta bende vardım..
Uzaktaydım..
BAlıkçı gemisinin arkasında..
YAlnızdım ve içiyordum..
Gerçeküstü olduğunu düşündüğüm,
Basit insani gerçeklere anlam yüklemek gibi çabalarım vardı..
Sinirliydim her zamanki gibi..
NEfrette vardı biraz derinde..
VE sen..!
Aynı fotograf karesinin objesi..
BAlıkçı gemisinin arkasını görebilip
benim içimi göremeyen..
Mucize sandığım,
Gel,
sen de gel..
Bir parça da sen kopar benden..
Bitene kadar sömür..
Sıra senin , işte ben, karşındayım..
Anlam yükleyemediğim O basit insani sebeplerden biri yüzünden;
Belki çaresizliktir adı..
Belki de başka bir şey..
Önemi yok artık..
Teslimim sana..
Harca, bitir en beğendiğin beni..
NAsılsa hayat veririm ben bir yenisine...