[yigittt]

Düz bir şiir de anlatıldı hepsi
tüm yaşanan ve
yaşanmayanlar
Apaçık ortadaydı aslında
Anlamlı bir sözle geçen
ama
Manasız görünen bir hayat...
O Çocuk kandırıldı
ve tüm bunlar
Düz bir şiire sığdırıldı...
Biraz öfke
biraz hayat dolu...
Başta her şey kolaydı
Hayat toz pembeydi
ama
yaşananlar bayattı...
Penisiline de ihtiyacım yoktu üstelik
Hayattan ilacımı her gün alıyordum ...
Her iğneden sonra ağlıyordum ...

Sonra büyümeye başladım ama
aynada kendimi hep aynı görüyordum
aynı ben hep bana bakıyordu...
Şiirin ortalarına geliyordum
Hep diyordum şiir hayattı aslında
Düz bir şiir gibi ...


Nokta koyamıyordum bi türlü
ama virgülü de ben koymuyordum
Bir güç vardı
inandığım ama
kabullenmediğim ...
Kabullenmek için iyilik yapmasını beklediğim ...

Sürekli isyan ettiğim güç
Aynada beni bana hep aynı gösteren bir güç ...
İsyan etmek düz bir şiir yazmak kadar kolaydı aslında,
Mısralar ve dileklerle dolu
aynanın getirisi gözlerim
Umutla,İSYAN la dolu...

Düz bir şiirin konusuydu bu güç...

şiirin sonlarında bir ışık vardı
Ayna bile farklı gösteriyordu beni
Kırışık yüz hatları,Esneyen insan yanakları
Şiirin sonunu getirmek kadar zordu hayat!!!
Hüsran dolu ...

Kırışan gözlerin mutluluğuyla doluydu son
o kadar basitti ama,
Şiir yazmak kadar da zordu...
Düz bir şiirin sonunda Nokta konulmasını bekliyordu...

yanı başında ayna sallanan sandalyede önünde bir sigara...
Bir kadehte rakı ...
Şiirin sonu gibi nokta konulmasını bekliyordu ve
istiyordu ...

Tüm isyankarlığı
Tüm öfkeliliği
Tüm çaresizliğiyle
Gözlerini kapıyordu ...

Yiğit SARIKAYA

kelimesi kelimesine takdirinize ...

görüldüğü üzere serbest yazıyorum beğeneceğinizi umuyorum ...