[Turgut_33]

Tüm olan bitenin yöneticilerin ve hatta yönetim kurulu başkanlarının iki dudağına bakmasından kaynaklanan derin bir problemimiz var. Başarıyı namus meselesi yapan ve kendi kişisel sorunları haline getiren kulüp yöneticilerimiz, anlık ya da dönemlik başarıları elde edebilmek için kaynaklarını yaygın bir şekilde tüm faaliyetlerine yönlendirmiyorlar.
Çoğu zaman yıllık bütçeleri bir noktaya kanalize edip (üstyapıdaki başarıyı kastediyorum) futbol ya da spor kulübü olmanın getirdiği temel sorumlulukları yok saydığınızda, elde ettiğiniz başarılar kalıcılık ve prestij değerini kaybediyor. Özellikle genç yapılarda uygulanan yöntemlerde ciddi aksaklıklar var. Kulüplerin genç yapıları, alt yapıları ya da özkaynak düzenleri bu birimlerde çalışan insanların kişisel gayretleriyle işlerliklerini koruyor, yönetimlerceyse bir yük gibi algılanıyor.

Oysa kulüp kültürü ve kulüplerin sosyal sorumlulukları sadece şampiyon olmaktan geçmiyor. Dünyanın önemli kulüpleri, bulunduğu coğrafya içinde hangi spor dallarında faaliyet gösteriyorlarsa, o dalların hamisi rolünü üstleniyor. Okullara, daha küçük kulüplere olanaklarını sunuyor ve saygınlık düzeyini yükseltiyor. Böylelikle sosyal sorumluluk alanında kurumsal imajlarını ve toplumsal desteğini yükselten kulüpler, uzun vadeli plan ve uygulamaları oluşturmak için kredilerini yükseltiyor. Böylelikle daha çok sponsorlu, daha yaygın alanda, organizasyon çeşitliliği artmış kulüpler kişilerin istekleri yerine, kurumsal kimlikleri ve ilkeleri doğrultusunda kararlar alabiliyorlar.
Bu gibi uygulamalar her ne kadar ülkemiz futbol ikliminin çok uzağında yer alıyor gibi görünse de hızlı hareket edebilecek birkaç kulüp işin rengini kolayca değiştirebilecektir. Bu nedenle eli taşın altında bulunanların biraz daha cesur kararlar alabilmesini umutla beklemeye devam etmek durumundayız.