[HandaN]

NE yazık ki bir sezon yine boşa gitti. Hem Şampiyonlar Ligi’nden oldu hem de ekonomik olarak büyük yara aldı Beşiktaş. Beşiktaş seyircisi sabretti sabretti sonunda Türkiye’nin her yerinde patlamaya başladı. Son günlerde de görüldü ki artık Beşiktaş ruhunu, kaybetmeye başlamış. Takıma usta futbolcuların yerine acemiler mangası dolmuş. Camia kulüp etrafında birleşeceğine herkes birbirine laf yetiştiriyor. Bakın gazetelere her gün bir şeyler yazılıyor. “Ben başkan olacağım yönetimimle geleceğim para vereceğim” gibi. Ama iş icraata gelince ortada kimseyi bulamıyoruz. Kim ne derse desin şu takımın başında Yıldırım Demirören var. Ancak üyelerin 3’te 2’sinin istemesi durumunda olağanüstü kongreye gidilir. Şunu herkes bilsin: Beşiktaş satılık değildir. Bu işler parayla olmaz. Yoksa görünen köy kılavuz istemez. Herkes Beşiktaş’ın bir tarafından çekip sahiplenmek istiyor. Bakın beyler; gemi her geçen gün su almaya başladı. Kulübe yardım eli uzatan yok. Yardım olmazsa bu gemi batmaz mı? Tabii ki batar. En büyük tehlike nerede biliyor musunuz?.. Şampiyon olursunuz olmazsınız, başarıyı yakalarsınız yakalamazsınız... Ama dikkat edin Milne zamanından sonra Beşiktaş’ın taraftarında yükselme yok azalma var. 2003’deki şampiyonlukta biraz seyirci topladı o kadar. Unutmayalım ki; kulüpler taraftarlarıyla ve camiasıyla büyür. Lobin yoksa ezilirsin. İmha edilirsin. Kimse bunu anlamaz. Anlayana kadar da atı alan Üsküdar’ı geçer. Bakın büyük maçlara Beşiktaş’ın önemli oyuncuları kırmızı kartla cezalıdır. Hakemler ise hiçbir kulübe olamayacak kadar da cesurdur. İşte bu gemiyi batırmak için dış güçlere dur demek zamanıdır. Yoksa o gemi de yok olur gider... Beşiktaşlı oyuncular kalan 4 maçı onur mücadelesi olarak görmelidir.