[bjk.yaren]

Hadi ağla!
Senden çaldığım yıllara ağla!
Harcanan onca yıl, hiçe sayılın adını sevgi koyduğumuz kandırmacaya ağla.
Bende hiç var
olamadıgına ağla, sende artık hiç var olamayacağıma ağla.
Hiç "Gel" dememek üzere "Güle Güle" dediğime ağla.
Kendi baharım için senin mevsimini kışa döndürdüğüme ağla.
Yaptıklarının bedelini geç de olsa ödettiğime ağla.
Yıkılışını izlerken kahkalarımla inleyen koridorda,
kuytu köşelerde suskunluğa mahkum edildiğine ağla.

Hadi ağla!
Sana olan sevgisizliğime ağla!
Sen ki sokulduğu her yürekte iz bırakmadan gitmemeye yemin eden çılgın...
Ben ki sevgisizler sevgisizi, duyguları yitik, cümleleri bitik, gelgitli bir tılsım...
Sokulduğun hiç bir yürekte benim o saf ama deli aşkımı bulamayacagına ağla.
Karşına çıkan sevdaların gerçek olduğuna inandıktan sonra saman
alevi olduğunu anladığın anki yıkılışına

ağla. Ne bendeki o gülüşü, ne o derinlerinde kaybolabileceğin gözleri ne de

aşk sözcükleri fısıldayan dudakları birdaha hiç bulamayacağına ağla.

Hadi ağla!
Yıkımında yeniden hayat bulduğuma ağla!
Senin gülüşlerini noktaladığın yerde benim virgüller koyduğuma ağla.
Senin acılarının olduğu yerde benim hakettiğim mutluluğu yaşadığıma ağla.
Yaşadığımız, paylaştığımız her anı senden tek bir hamlede çekip aldığıma ağla.

Say ki hiç yaşamadım(k).
Say ki hiç var olmadım(k).