[HandaN]

Mavi kuş.
Yaşlı *emma bir küçük evde yaşıyordu.
Ev küçük bir kasabadaydı.
O(k) bir yaşlı kadındı.
Çok fazla dışarı çıkamıyordu.
Bazan o(k) hastalandı.
O zaman o(k) yatakta istirahat etti.
*emma çok kişiyi görmedi.
Mrs. Mooney isimli bir kadın eve geldi.
O(k) evi temizledi.
O(k) *emma'ya biraz yiyecek getirdi.
Fakat *emma çoğu zaman yalnızdı.
Onun(k) arkadaşı bir küçük mavi kuştu.
Kafasında bir beyaz benek vardı.
O kuş kafesinde yaşadı.
Dışarı çıkmak istediğinde bir ses yapardı.
Ses konuşmayı andırırdı.
*emma hergün küçük kuşla konuştu.
Kuş çeşitli seslerle cevap verdi.
*emma kuşu çok sevmişti.
O(k) kuşu *bılly diye çağırdı.
Ahali yeni evler yapıyordu.
Bu evlerde yaşayan kişiler gençti.
Onların çoğunun çocukları vardı.
Birgün mrs. Mooney kuş kafesini açtı.
Kapıyı açık bıraktı.
Odada hiç kimse yoktu.
Bılly kuş kafesinden çıktı.
Ve pencereden dışarı çıktı.
*emma odaya geldiğinde mavi kuş gitmişti.
Zavallı *emma çok üzüldü.
O(k) mrs. Mooney'i çağırdı.
Niçin kuş kafesinin kapısını açık bıraktın.
Bılly gitmiş.
O asla geri gelmeyecek.
Bazı hayvanlar onu yiyecek.
Benim zavallı küçük kuşum.
Ben ne yapacağım.
O(k) ağlamaya başladı.
"çok üzgünüm" dedi mrs. Mooney.
Kapıyı kapatmayı unutmuşum.
Ağlamayın.
O tekrar geri gelecek.
O başka yerleri görmeye gitti.
Pencereyi açık bırakın.
O zaman o yolunu bulabilir.
Zavallı *emma çok mutsuzdu.
O(e) bir hayvanın *bılly'i yediğini düşündü.
O(k) başka birşey düşünemedi.
Kasabanın diğer tarafında.
Bir aile bir yeni eve taşınıyordu.
Onların isimleri *davıd ve *vera idi.
*vera kitapları yerleştiriyordu.
*davıd çantaları eve taşıyordu.
Güzel bir gündü.
Küçük ev temiz ve yeni göründü.
*vera mutluydu.
Ev onun(k) ilk eviydi.
Hemen hemen hepsi yeniydi.
O esnada o(k) pencere yanında bir ses duydu.
O(k) bakmaya gitti.
Orada bir küçük mavi kuş oturmuştu.
"çok güzel bir kuş" dedi *vera.
"david".
Gelirmisin.
Ve bu küçük kuşa bakarmısın.
Davıd odaya geldi.
Ve o(e) da baktı.
O "iyi" dedi.
"o çok iyi".
"mavi kuşlar insanları mutlu eder".
Biz burada mesut olacağız.
Onun(e) karısı güldü.
O(k) "ne kadar hoş" dedi.
Fakat o nereden geldi.
O bizimle kalacakmı.
"biz onu alıkoyamayız" dedi *davıd.
Birisi onun sahibidir.
Onlar onu kaybettikleri için mutsuzdur.
Fakat o nasıl geri dönebilir.
O yolu bulamayacak.
"kuşlar çok şey bilir" dedi davıd.
Pencere açık kalsın.
Ozaman o istediği zaman gidebilir.
Yemek için birşey istemeli.
Biraz ekmek getireceğim.
Onlar kuşa birkaç parça ekmek verdi.
Ve o hepsini yedi.
Sonra o biraz su içti.
Ve sandalyede uykuya daldı.
*vera ve *davıd bütün gün diğer odalarda çalıştı.
Geceleyin onlar küçük kuşu hatırladı.
Onlar öndeki odaya gittiler ve baktılar.
Kuş hâlâ oradaydı.
"biz onu dışarı koymamız lazım" dedi *davıd.
Pencereyi bütün gece açık bırakamayız.
Onu yatak odalarından birine koyalım.
pencereyi açık bırakabiliriz.
O(k) küçük kuşu ellerine aldı.
Ve yatak odasına götürdü.
*davıd bir küçük kutu koydu.
Kutunun içinde bir parça bez vardı.
Kuşu onun içine koydular.
Onlar kutunun yanına biraz su koydular.
Ve onlar bir parça ekmek koydular.
Sonra pencereyi açtılar.
"iyi geceler, küçük kuş" dedi *vera.
Bizi görmeye geldiğin için teşekkür ederiz .
Biz burada mesut olacağız.
Biliyorum.
Ertesi sabah ,onlar diğer odaya baktılar.
Mavi kuş gitmişti.
Kasabanın diğer tarafındaki evde.
Yaşlı *emma gözlerini açtı.
O(k) mavi kuşu düşündü.
Onun yokluğuna nekadar üzülmüştü.
O(k) kalktı .
Giyinmeye başladı.
Tam o esnada.
o(k) pencereden bir küçük ses duydu.
Mavi kuş orada oturmuştu.
Yaşlı *emma çok mutlu oldu.
" bılly " dedi.
Sen geri döndün.
Sevgili küçük *bılly.
Seni gördüğüme memnun oldum.
Niçin uzaklaştın.
O(k) kuşa dokundu.
O konuşmaya çalıştı.
O esnada mrs. Mooney geldi.
"ben ne söylemiştim" diye bağırdı.
"o salimen geri geldi".
"evet" dedi *emma.
Tekrar gitmemeli.
O(k) kuşu ellerine aldı.
Ve onu kafese taşıdı.
Fakat kuş kafese girmek istemedi.
Uzaklaşmaya çabaladı.
"kuş kafese girmek istemiyor" dedi mrs. Mooney.
"o kapalı kalmaktan hoşlanmıyor".
"oraya koyma" dedi.
"fakat tekrar gider " dedi *emma.
"isterse gider" dedi mrs mooney.
Pencerenin yanında kalsın.
*emma kuşun gitmesine müsade etti.
Ve kuş pencerenin yanına oturdu.
O dışarı gitmedi.
Ve sadece orada oturdu.
Odada dolaşmaktan hoşlanmıştı.
*emma onu tekrar kafese koymak için uğraşmadı.
Pencere daima açık kaldı.
Bazan kuş dolaşmaya gitti .
Ve bir ağaçta oturdu.
Fakat o daima geri geldi.
İki yıl sonra .
Bir gün *emma iyi değildi.
Yatakta kalmak zorundaydı.
Mavi kuş yatağın yanına oturdu.
Kuş daima orada oturdu.
O gece *emma gözlerini açtı.
Ve ışığı yakmaya çalıştı.
Onun(k) eli küçük kuşa dokundu.
O zaman o yatağa geri düştü.
O(k) tekrar kımıldamadı.
Mrs. Mooney sabahleyin geldi.
Ve *emma'ya seslendi.
Fakat *emma ona(k) cevap vermedi.
Mrs. Mooney ona(k) dokundu.
Ozaman o(k) çabucak gitti.
Ve doktora telefon etti.
Doktor geldi ve *emma'ya baktı.
O(e) "o(k) geceleyin ölmüş" dedi.
"o(k) hiçbirşey bilmiyordu".
"o(k) çok yaşlıydı" .
"şimdi o(k) sakin ve mesut gözüküyor".
Mrs. Mooney odaya baktı.
"kuş nerede " diye söyledi.
O daima buradaydı.
O gitmiş.
"pencere açık " dedi doktor.
"o uzaklaşmış".
"doğru olmayacak".
Yaşlı *emma kuşu çok sevmişti.
O(k) bana demişti.
"eğer ölürsem ".
"lütfen *bılly'ye bak".
Ben "pekala" demiştim.
Onu memnun etmek için söylemiştim.
Fakat onu istemiyorum.
Evimde bir kuş istemiyorum.
Fakat ona kötü birşey olmasını istemiyorum.
"kuşlar kendilerine bakabilirler" dedi doktor.
O başka bir ev bulmak için gitmiş.
Mrs. Mooney pencereyi açık bıraktı.
Fakat mavi kuş asla geri dönmedi.
*scott'ların evinde .
Onların kızları hastaydı.
O(k) bir yaşındaydı.
O(k) çok hastaydı.
Onun annesi yanına oturmuştu.
O(k) endişeli görünüyordu.
Çocuğun yüzü beyazdı.
Ve o(k) hiç kımıldamıyordu.
o esnada *vera_scott pencereden bir ses duydu.
Orada mavi kuş oturmuştu.
Mavi kuş geri geldi.
Şimdi iyi şeyler vuku bulmalı.
mavi kuş geldi.
sessizce kızın yanına oturdu.
*vera ona baktı ve bekledi.
bir müddet sonra çocuk gözlerini açtı.
O(k) mavi kuşa baktı.
Ve eliyle kuşa dokundu.
Onun(k) annesi içecek birşey verdi.
Ve o(k) uykuya daldı.
Az sonra doktor geldi.
Dikkatle çocuğa baktı.
Ve ona(k) dokundu.
Sonra annesine döndü.
"o(k) daha iyi" dedi doktor.
"o(k) çok daha iyi".
Artık endişelenme.
O(k) yaşayacak ve iyileşecek.
Sonra
o(e) mavi kuşu gördü.
"bu kuşu nereden getirdiniz" diye söyledi.
"bilmiyorum" dedi *vera.
O şimdi pencereye geldi.
Daha önce bir sefer gelmişti.
Fakat tekrar geri gitti.
O aynı kuş.
Onun hakkında birşey biliyormusun.
"öyle zannederim" dedi doktor.
O(e) ona(k) *emma hakkında anlattı.
"o zaman bunu alıkoyabilirmiyiz".
"niçin olmasın" dedi doktor.
"hiç kimse onu istemiyor".
"ben istiyorum" dedi *vera.
O gelir gelmez kız çocuğumuz daha iyi oldu.
Mavi kuş bizimle kalacak.
Ve onu yaptı.

************************************************** *

The blue bırd .
old emma lıved ın a small town.
ın a small house .
She was an old woman .
She could not go out any more .
sometımes she was ıll .
Or very tıred.
she have to stay ın the bed .
she dıd not see many people .
A woman called mrs, *mooney came .
She brought her some food .
She cleaned the house .
But *emma was alone .
Her greatest frıend was a small blue bırd .
It has a whıte mark.
on ıts head.
It lıved ın a bırdcage ın the room .
It made a noıse .
When ıt wanted to come out .
The noıse sounded lıke talkıng .
emma spoke wıth the small bırd each day .
bırd answered her wıth the varıous noıses .
emma loved the bırd very much .
She called ıt *bılly .
there people were buıldıng the new houses .
Lıvıng person ın these houses were young .
The most of them had chıldren.
One day mrs. Mooney cleaned the bırdcage.
she left the door open .
no one was ın the room .
*bılly came out of the bırdcage.
It went over to the wındow .
When emma came ınto the room .
blue-bırd has gone .
Poor emma was very sad .
She called mrs. Mooney .
Why dıd you leave the door of the bırdcage open .
*bılly has gone .
he wıll never come back.
An anımal can eat hım .
my poor lıttle bırd .
What shall ı do .
she started to cry .
mrs *mooney saıd "ı am very sorry ".
ı forgot closıng the door .
Do not cry .
ıt wıll come back agaın .
ıt has gone to see the other places .
Leave the wındow open.
then ıt can fınd ıts way .
Poor emma was very unhappy .
she thought *bılly .
she could not thınk about anythıng else .
on the other sıde of the town .
a famıly was movıng to a new house .
Theır name were davıd and vera .
vera was puttıng the books ın front room .
davıd was carryıng the bags to the house .
It was a beautıfull day .
the lıttle house looked very clean and new .
Vera was very happy .
The house was fırst house .
Nearly all was new .
Just then.
she heard a small noıse by the wındow.
she went to look at .
A small blue bırd sat there .
vera saıd "very beatıfull bırd, ".
"*david ".
Do you come .
do you look at to thıs small bırd .
*davıd came to the room .
and he also looked at ıt .
he saıd "good ".
" blue bırds make the people happy ".
we wıll become happy here .
hıs wıfe laughed .
she saıd "how_much nıce ".
Where dıd ıt come from .
Wıll ıt stay wıth us .
davıd saıd " we must not keep ıt ".
Somebody must own ıt.
They'll be unhappy to lose ıt .
"how wıll ıt return " saıd vera .
ıt wıll not fınd the way .
*davıd saıd " bırd knows a_lot_of thıngs ".
Leave the wındow open .
It can go when ıt wants .
" ıt must want somethıng to eat " saıd vera.
ı wıll brıng some bread .
they gave the bırd a few pıeces of bread .
ıt ate them all .
then ıt drank some water .
And ıt fell asleep on the chaır .
Vera and davıd worked all day.
ın other rooms .
at nıght,.
they remembered the small bırd .
they went down and looked ın the front room.
Bırd was stıll there .
" we have to put ıt out " saıd *davıd.
we can not leave the wındow open all nıght .
We can open the bedroom wındow open .
she took the blue-bırd ın her hands .
And she carrıed ıt to bedroom .
davıd put one small box .
There was a pıece of cloth ın the box .
they put the bırd to the box.
they put some water near the box .
and they put a pıece of bread .
then they opened the wındow .
vera saıd "good nıght , small bırd ".
Thank you for comıng to see us .
we shall be happy here .
ı know .
The next mornıng.
they looked at ın the other bedroom .
blue bırd has gone .
ın the house ın other sıde of the town .
old emma opened her eyes .
she thought about her blue bırd .
she got up .
She began to dress .
Just then .
she heard a small noıse by the wındow .
blue bırd has sat there .
Old emma was very happy .
she saıd "*bılly ".
you returned .
Dear , small bılly .
You've come back .
ı'm glad to see you .
Why dıd you go away .
she touched the bırd .
she trıed to talk .
Just then.
mrs *mooney came ın .
She crıed "what dıd ı say ".
" ıt has come back ".
"yes" saıd emma .
ıt must not go agaın .
she took the bırd ın her hands .
And she carrıed ıt to the bırdcage .
but bırd dıd not want to enter to the cage .
ıt fought to go away .
" bırd does not want to enter to the cage ".
saıd *mooney .
" ıt doesn't lıke beıng shut up ".
do not put ıt there.
but ıt wıll go away .
let ıt go,ıf ıt wants to.
Let ıt stay by the wındow.
Emma allowed the bırd go .
and the bırd went and sat by the wındow .
ıt dıd not go outsıde .
And ıt just sat there.
Emma dıd not try to put ıt .
ıt lıked to be ın the room .
The wındow was always open .
Sometımes the bırd went outsıde.
And ıt sat ın a tree.
but ıt always came back .
One day,.
Two years later .
*emma was not good .
She had to stay ın the bed .
blue bırd sat on the table by the bed .
bırd always sat there .
that nıght .
Emma opened her eyes .
And she trıed to turn on the lıght .
her hand touched the small bırd .
then ıt fell down on the bed .
she dıd not move agaın .
mrs *mooney came ın the mornıng .
And she spoke to *emma .
but *emma dıd not answer her .
mrs *mooney touched her .
then she went quıckly .
And she telephoned to the doctor .
doctor came.
and he looked at *emma .
he saıd " she dıed ın_the_nıght ".
" she knew nothıng ".
"she was very old ".
" she looks very quıet ".
"and she looks happy now ".
mrs *mooney looked all over the room .
"where ıs the bırd ".
It was always here .
ıt has gone .
doctor saıd "wındow ıs open".
" ıt has gone away ".
old emma loved that bırd .
she saıd to me once .
"ıf ı dıe ".
"please take care of *bılly " .
ı have saıd "all_rıght ".
I'll take ıt wıth me.
But ı do not want ıt .
ı do not want one bırd ın my house .
Doctor saıd "bırd can take care of themselves ".
ıt went to fınd another home .
mrs *mooney left the wındow open .
But blue bırd never return .
In the scott's house .
On the other sıde of the town.
Theır lıttle gırl was ın the bed .
She was only a years old .
She was very ıll .
her mother sat by the bed .
she looed very troubled .
the chıld's face was whıte .
she dıd not move at all .
Just then,.
vera_scott heard a noıse by the wındow .
the blue bırd sat there .
" blue bırd has come back ".
" somethıng good must happen now ".
blue bırd came over.
and ıt sat sılently on the bed.
near the lıttle gırl .
vera looked at her and waıted .
After a tıme .
The chıld opened her eyes .
she looked at the blue bırd .
And she put her hand to touch ıt .
her mother gave somethıng to drınk .
and she fell asleep .
doctor came soon .
He looked at carefully the chıld .
And he touched her .
then he turned to her mother .
doctor saıd "she, more, good, ".
"she ıs better ".
Much better.
You can stop beıng afraıd .
she wıll lıve and grow agaın .
Then .
he saw the blue bırd .
"where dıd you get that bırd " he saıd.
" ı do not know " saıd vera.
ıt came ın at the wındow now .
It came once before .
But ıt went away agaın.
It has a whıte mark on ıts head .
Do you know anythıng about ıt .
doctor saıd " ı thınk so ".
he told her about *emma .
"then".
"can we keep back thıs ".
doctor saıd " why not ".
"no one else want ıt ".
vera saıd " ı want ıt ".
As soon as ıt came ,my lıttle gırl was better .
blue bırd wıll stay wıth us .
And ıt dıd .