Seninle büyük bir yola çıkmak için söz verdiğimizde daha ortaokula gidiyoduk. ve birbrimize bir ömür boyunca beraber olacağımıza dair söz vermiştik.bu büyük öszle başlamıştı aşkımız. daha çocuktuk hiçbişeyi bilmiyoduk, ama yan yana oldugumuzda ikimizde huzurlu ikimizde mutluyduk. derken liseye geldik aynı lisede aynı sınıfta okumaya devam ettik. beraberliğimiz ve verdiğimiz söze sonuna kadar sadıktık. her zaman yanyana her zaman beraberdik. taki siz balıkesire taşınana kadar. Balıkesire taşınmıştınız ve içimde bir burukluk olmuştu. Sevgimizi uzakta ansıl sürdürürüz dediğimde sana ordada sadık olurum ben demiştin. Bir yıl görüşememiştik telefonla konuşuyoduk sadece.Doğumgününden üç gün önce sana süpriz yapmak için Balıeksire bilet almıştım. Arabaya bindim ve hiç bilmediğim balıkesir sokaklarında buldum kendimi.
Karnım iyice acıkmıştı.Açlığımı biraz olsun dindirmek için sesini duymak istedim ve seni aradım. Sende evdeyim oturuyorum demiştin süprizi bozmamak için yerimi söylememiştim.Sonra telefonu kapadık güzel bir lokanta gözüme batmıştı.Lokantaya yaklaştığımda öyle birşey dikkatimi çekmiştiki sana o kadar çok benzeyen bir kız vardıki,hemen seni aradım.Tesadüf yaa seni aradıgımda oda telefona bakıyordu.Neredesin dedim evdeyim demiştin. Peki gelen müzik ne dediğimde evden çalıyorum demiştin.Tesadüf yaa lokantadaki müzikle evde çalan müzikte aynıydı. Telefonu kapadım ve lokantaya girdim.
İki kız iki erkek bir masada oturmuş yemek yiyordunuz.Hiç bişey demeden bir sandalye çekip masanıza oturmuştum.Sen beni görünce iyice şaşırmış hiçbişey diyemez olmuştun.Yanındaki çocuklar hele bu kim diye birbirlerinin suratına bakar olmuştu.Hadi gidiyoruz aşkım dediğinde tamam mustafa demen beni tamamen yıkmıştı.Onca yıl sonra ilk defa adımı söylemiştin.Mustafamı dediğimde tamam aşkım diye düzeltme yapmıştın.O an çocukalrdan biri öyle bir bozulmuş öyle bir kızarmıştıki Herşeyi anlamama yetmişti.Neye şaşırdıgını sordugumda çocuga tedirgin ve kısık bir sesle biz biryıldır tanışıyoruz biryıldır beraber geziyoruz amas endne hiç söz etmemişti demesi beni iyice kızdırmıştı.O kızgınlıklaçocugu susturmak için birtane vurmuştum.Herkez bize bakıyor dikkatlice bizi dinliyordu.Ben ise akan gözyaşalrımın utancından kafamı bile kaldıramıyordum havaya.Neden bana evde oldugunu söyleyipte dışardasın neden bana yalan söyledin diye son kez sordugumda dalga geçer gibi gülüşün beni tamamen bitirmişti.Kafamı havaya kaldırdığımda,akacak bir damla gözyaşım dahi kalmamıştı senin için.Arkamı dönüp kapıya doğru giderken Mustafa gitme dur diye söylediğin sözler sineğin vızırtısı gibi geliyordu bana.Lokantanın kapısından dışarı çıkmamla seni kalbimden atmam bir olmuştu.Ve sen hiç utanmadan o günden sonra bile beni aramıştın.Ama birşeyi unutmuşsun senBir ömür boyu bana sadık kalıp benimle olacağını,verdiğin sözü bir anlık heyecan için satmıştın
Şimdi senden bana geriye kalan tek şey var içimdeki nefret içimdeki isyan içimdeki yalan dunya
pusucukurt ( Mustafa Kurt )
__________________  |