Bu fotoğraf Beşiktaş'taki tabloyu mükemmel şekilde anlatıyor.
Biri seçilmiş bir başkan. Diğeri atanmış bir personel. Soru şu: Kimin eli kimin omzunda?
Haydi benim yazacaklarıma,
"Bunda ne kötülük var. İkisi de çok samimi arkadaş" diyebilirler. O zaman ben de size yaşadığım bir anıyı nakledeyim:
Bir gün Başkan Sayın Süleyman Seba'nın odasındayım. Kapı çalındı; içeri genel sekreter Ferhan Dinçer (sonradan Divan Başkanı seçildi) girdi. Başkan Seba o yaz sıcağında ceketsiz odasına giren Dinçer'e öyle bir baktı ki. Biraz sonra kravatlı ve ceketli şekilde odaya gelen Dinçer elindeki dosyaları saygıyla bırakırken bin defa özür diledi. Şunu anlatmaya çalşıyorum. Hiç kimse Seba olmaz, olamaz. Ama Demirören gibi olmak o kadar kolay ki!
MESAJ: Anlatmaya çalıştığım nokta şudur. Bir gazeteci olarak Demirören ismini yazarken, söylerken hep 'Sayın' derim. Bir kongre üyesi olarak nerede görsem önümü ilikler, saygı gösteririm.
Çünkü o Beşiktaşlılar'ın başkanı. Sahi Demirören bunun farkında mı?