[SonaY]

prensle prenses o kadar güzel şeyler yaşamışlar o kadar çok eğlenmişlerki
birbirlerini o kadar çok sewmişlerki.
ancak aşklarının werdiği sarhoşluk bitince,gözlerdeki perde kalkınca hayatın gerçeklerini görmeye başlamışlar.
onlar aynı ülkeden olsalarda yetişme tarzları,inançları,eğitimleri o kadar farklıymışki bu farklılığın ileride onları mutsuz ediceklerini ikiside biliyormuş.bunu bir süre görmezden gelmişler ama her görmezden gelişlerine hayat onlara tekrar hatırlatarak cevap wermiş.artık ayrılmalıymışlar.
ilk denemelerinde ikiside başarısız kalmış.birbirlerini görmeleri kararlarını ertelemeleri için onlara yetiyormuş.
ikinci denemelerinde karar werilmiş.tam biticekken prenses sonkez prensine sarılmak istemiş.o kadar uzun sarılmışlar o kadar uzun sarılmışlarki yine bitirememişler.aradan kısa bir süre daha geçmiş.prenses bir gece oturmuş.prensi balıktayken uzun uzun düşünmüş.alıcağı kararı prensinde istediğini biliyormuş.sadece prenses kadar cesaretli değilmiş prens.
geçmişde yaşananlar,şuanki durumları herşeyi hesap eden prenses prensine kısa bir mektup yazmış.madem yüzyüze bitmiyormuş o zaman imdatına güvercinler yetişmeliymiş.
prenses mektubu güvercinlere wermiş.prens okuduktan sonra ne yaptı bilinmez ama sewerek ayrılmanın verdiği gönül rahatlığıyla ikiside hayatlarına devam etmeye çalışmışlar.

onlar eremedi muradına
sizde çıkmayın kerevetine...