[tyler durden]

Hiç düşündünüz mü, hayalinize yolculuğunuz hüsran durağında sonlandığında, kendinize koyduğunuz hedefler avucunuzdan kayıp gittiğinde hiç kendinize sordunuz mu? hayalinize ulaşmak üzereyken, sanki biri ucuna ip bağlamış da siz elinizi uzattıkça çekip alıyormuş, sizi oynatıyormuş gibi hissettiğiniz oldu mu? Sanki evren, insanların hayallerini kırmak için mesai harcayan çalışanlar istihdam etmiş de, bu özel görevlilerin üzerinde çalistigi, hayallerini bozmaktan en çok keyif aldığı insanlardan biriymişsiniz gibi…

“Umut, hayal kırıklığına giden yolda ilk adımdır,” sözünün ortaya çıkmasına neden olacak kadar sert, acımasız bir ekibin görev başında olduğunu ve güzel hayaller kuran insanları bulup, o hayalleri yıkmaktan keyif aldığını…

Hissetmişsinizdir mutlaka.

Aşkı, gönül ilişkilerini, arkadaşlıkları, sonuçları başka insanların duygularına bağlı zor denklemleri bir yana bırakın. Acil ihtiyacınız olan, elle tutulur bir ürünü sipariş verip satın aldığınızda kutudan çıkan ürünün hasarlı olduğunu görüp günlerce, haftalarca teknik servisle uğraşmak zorunda kalacağınızi fark ettiğiniz anda etrafınıza bir bakının. Belki bu görevlilerden birine rastlarsınız.

İnsanların çimlerin üzerinde dolaşmasının çimler için yararlı olduğunu bilmeden onlarca yıl boyunca parklara “çimlere basmak yasaktır,” tabelaları yerleştirip, hayatın ağırlığindan, yükünden kaçarak şehir betonlarının arasına sıkışmış küçük bir park parçasında doğayla buluşmayı hayal eden milyonlarca insanın hayallerini yıkan cahil park bekçilerini, çim yetiştirmekten habersiz belediye görevlilerini bir hatırlayın.

“Ben büyüyünce astronot olacağım,” diyen minik bir çocuğa, “bizim ülkemiz uzaya gidemiyor, sen astronot olamazsın,” diyen ilkokul öğretmenlerini gözünüze getirin.

Bütün hayalleri masumca arkadaşlıklar kurmak, teneffüslerde koşup oynamak olan çocukları okul sıralarında, “kızlar” ve “erkekler” diye ayırıp kendilerince dünyaya düzen, topluma barış getirdiğini sanan din adamlarını anımsayın.

Hayallerimizi kırmak için çalışan organize bir ekip var ve onlarla savaşmak mümkün değil, söylediklerine karşı çıkmak, isteklerine itaat etmemek mümkün değil. Toplumun içinde kalmak ve bir parçası olmak için yapmak zorunda olduklarınızı size dikte eden birileri var: Gerçekle yüzleştirme dairesi, hayal kırma masası.