[seyyah]

Uzun saçlı ateşlerde yandı hayallerim
bu yüzden hangi dala tutunsam yapraklar üşüyor
sonbahara düşüyor gölgem
devrilmiş ağaçlar gibi duruyor boynum bu yüzden
tutunduğum bütün dallar kırık
bütün yollar tutulmuş
ne yana dönsem deli rüzgar sarhoşluğu
ne yana dönsem uçurum boşluğu
bütün mevsimler sonbahar
bütün ayrılıklar kar
gelme ey yar
ey sevdalı mevsimlerin yaralı kızı
Gülbahar

Ben uzak dağbaşlarında ürpererek açan papatyayım
her koklayış bir sancı, her dokunuş bin acı
hasret bulutları gözlerimde duman duman
yağmur olur yağarım, sis olur ağarım uçurumlara
her gece yıldızlarla dertleşirim
rüzgarlara anlatırım acılarımı
sulara, ırmaklara, söylerim özlemlerimi
ve seni sevdiğimi
kirpiklerimden süzülen damlalar sızlatır yüreğimi
oturup ağlarım nisan yağmurları gibi...

Ben uzak dağ başlarında açan yapayalnız bir papatyayım
söyle ey rüzgarın sesi uçurumlar saklarmı yaraları
çözülmüşüm, dağılmışım
ne yana dönsem sonbahar
ne yana dönsem uçurum yaraları
şimdi başımda kar
dalımda rüzgar
gelme ey yar
ey yar
ey sevdalı mevsimlerin yalnız kızı
Gülbahar

Dört yanım riya
dört yanım ihanet
her gün bir kahpelik vurur beni sırtımdan
bu yüzden dinmiyor kanaması kalbimin

Susmak kırgınlıksa
sustum işte ey yar
bir dağbaşı ıssızlığı gibi sustum
yüreğim baştan başa kahpeliklerin isyanında kor

Gelirsen hüzünlerime gel, özlemlerime gel
al sinene sar beni
kirlenmemiş bir sevginin kundağına sar
acılarımı acılarına kat

ben sustum sen anlat acılarımı dünyaya...