Önceki gün yayınlamıştım ama,bu konu da da yazayı dedim müsadenizle...
KIZ ÇOCUGU
Kapilari çalan benim
kapilari birer birer.
Gözünüze görünemem
göze görünmez ölüler.
Hirosima'da öleli
oluyor bir on yil kadar.
Yedi yasinda bir kizim,
büyümez ölü çocuklar.
Saçlarim tutustu önce,
gözlerim yandi kavruldu.
Bir avuç kül oluverdim,
külüm havaya savruldu.
Benim sizden kendim için
hiçbir sey istedigim yok.
Seker bile yiyemez ki
kâat gibi yanan çocuk.
Çaliyorum kapinizi,
teyze, amca, bir imza ver.
Çocuklar öldürülmesin
seker de yiyebilsinler.
(1956)
Nazım Hikmet Ran