[HandaN]

Taraftarın “Oktay gol gol gol” tezahüratlarıyla eski günlere gidiverdik. Hani kale direği müsaade etse Oktay bu son jübile maçında bile gider ayak bir daha atıverecekti. Ama olmadı. Canı sağ olsun. Oktay geçmişte o kadar güzel goller seyrettirdi ki bize. Milli formayla Belçika’ya attığı o muhteşem gol nasıl unutulur mesela. Sağ kanattan 7 numaralı formasıyla rüzgar gibi inişleri, ceza alanındaki çabukluğu, harika son vuruşları. En çok da çabukluğunu beğenirdim Oktay’ın. Ve tabii dürüstlüğünü. Ne Beşiktaş’tan ayrılırken ne de farklı formaları giyerken Beşiktaş sevgisinden taviz verdi. “Ben zaten çocukluğumda şu takımı tutardım, yok bu takımı tutardım” yaranmaları da yapmadı. Beşiktaşlılığından hiç taviz vermedi. Hem de profesyonelliğin her şeyin önünde sayıldığı günümüz futbol arenasında. Beşiktaş taraftarı da bunun bilincindeydi kuşkusuz. Onu bu özel gününde yalnız bırakmamışlardı. Vefalarını göstermişlerdi. Her ne kadar tribünleri tıklım tıklım doldurmasalar da.

Oktay için Beşiktaş’ın karşısına çıkan Azerbeycan’ın Hazer Lankaran takımına gelince. Beşiktaş dostu bir takım. Teknik Direktörleri de Rasim Kara. Eski bir Beşiktaşlı futbolcu ve eski bir Beşiktaş teknik Direktörü. Anlayacağınız karşılaşma öncesinde dostluk adına her şey vardı. Beşiktaş Nobre hariç tümüyle yerli oyunculardan kurulmuştu. İbrahimler bu vesileyle formalarına kavuşmuş, genç oyuncular da kendilerini gösterme şansı bulmuşlardı. İyi de rakip güçsüz olunca, mücadele düşük olunca kendinizi nasıl göstereceksiniz? Pek bir şey anlayamadık doğrusu. Sadece Nobre bulduğu fırsatları iyi değerlendirdi diyebiliriz. Skoru 2-0’a getirince rakibin zaten az olan direnci tamamamıyla yok oldu gitti. Siyah-Beyazlılar’ın maçı kaybetme ihtimali ortadan kalktı. Karşılaşma idman maçına döndü. Gollerini sıralamaya devam etti Kartal.

Evet, bir Oktay Derelioğlu geçti yeşil sahalardan. Özel yaşamındaki şanssızlıklar mı desem, yanlışlıklar mı desem olmasaydı eğer, çok daha başarılı olabilirdi. Ne yazık ki kariyerini iyi yönetemedi Oktay. Ama yine de yapabildikleriyle hafızalardan silinmeyecek görüntüler bıraktı ve gitti. Umarım bundan sonra daha şanslı bir yaşam bekliyordur Oktay’ı.




İbrahimler sahaya sarmaş dolaş çıktı

Avusturya kampında kavga ettikleri için süresiz kadro dışı bırakılan ancak geçen hafta içinde yönetim kurulu tarafından affedilen İbrahim Üzülmez ve İbrahim Toraman, jübile maçında ilk 11’de sahaya çıktı. İbrahim Toraman savunmanın sağında, İbrahim Üzülmez ise solunda görev aldı. Üzülmez ve Toraman ile kucaklaşan kaptan Delgado, “Yaşanan olaylar ve sonrasındaki gelişmeler teknik heyet ve yönetimin tasarrufuydu. Biz futbolcular olarak sizin affedilmenizi istiyorduk. Aramıza yeniden hoş geldiniz” dedi.