Bu akşam güzel kelimeler dökülmüyor kaleminden… Acılara umutsuzluklarla kapılıyor her beyaz sayfam … Yapraklarım hazan olup dökülüyor bir bir resimlerimden…
İçimi kemiren bir fare gibi düşüncelerim … Ne yöne baksam çıkarlar sarmış dört bir çehremizi… Gitmek istiyorum koşar adımlarla kendimden uzaklaşmaya… Sanki her şeyin son noktasını görmek ister gibiyim….
Sevemiyorum artık ne bu kenti ne de dünyayı… Hesabımın kesilmesini istiyorum artık… Boş vermeyi bilmek, aman be diyebilmek ne güzel olurdu diye düşünüyorum…
İçimin ezildiğini hisseder gibiyim…. Benliğimle ters düşmek pahasına yazıyor kalemim bu satırları… Son nokta son nefes bütün dünyayı sizlere bırakarak hoşça kalın diyerek…. Hoşça kalın yalan dünyanın gerçek siluetleri hoşça kalın beni benden uzaklaştıranlar….
Yoruma mahal verecek bir yazı değil ancak içim sıkıldı nedense... Ama korkuya gerek yok kendime birşey yapacağımı da düşünmeyin sakın arkadaşlar ... Sadece yazarak paylaşarak sıkıntımı atmak istedim içimden... |