Genç bir delikanlı senelerce yurt dışında okuduktan
sonra vatanına
ateist
olarak geri döner. Üç sorusuna hiç kimse cevap
veremediğinden dolayı
canı
gayet sıkıntılıdır. Ebeveyni oğullarına yardım etmek
niyetiyle büyük
ilim
sahibi olan köyün hocasına götürürler. Hoca ve
delikanlının arasında
geçen dialog şöyle devam eder.
Delikanlı: Kimsin sen? Sorularıma cevap verebilecek
misin?
Hoca: Allah'ın bir kuluyum ve Onun izniyle sorularına
cevap
verebileceğim.
Delikanlı: Emin misin? Profesörler bile cevap veremedi
bana.
Hoca: Allah'ın izniyle cevap vermeye çalışırım
Delikanlı: 3 sorum var
1. Allah yaşıyor mu? öyle ise, şeklini bana göster
2. Takdir (kader) nedir?
3. Eğer şeytan ateşten yaratıldıysa neden cehenneme
yollanıyor,
cehennemde
ateş dolu değil mi? Ateş ateşi nasıl yaksın. Tanrı
bunu düşünemedi mi?
Bu arada, aniden bizim hocamız delikanlının başı
üzerinde bir saksı
kırar.
Delikanlı canı yana yana sorar; Neden sinirlendin ki?
Hoca: Sinirlenmedim. Bu benim üç soruna bir cevabım
der.
Delikanlı: Hiç birşey anlamadım.
Hoca: Nasıl hissetin kendini saksıyı başında kırınca
Delikanlı: Tabii ki, fena bir acı hissettim.
Hoca: Yani, acının varlığına inanıyor musun?
Delikanlı: Evet
Hoca: Bana bu acının şeklini göster ozaman!
Delikanlı: Gösteremem.
Hoca: Bu benim ilk cevabım. Herkes Allah'ın varlığını
hisseder ama
Allah'ı
göremez.
Hoca: Dün gece rüyanda benim başında saksı kırdığımı
gördün mü?
Delikanlı: Hayır.
Hoca: Bugün böyle birşey ile karşılaşacağını hiç
düşündün mü? aklından
geçti
mi?
Delikanlı: Hayır
Hoca: Bu işte takdir dir (kader)
Hoca: Biz neyden yaratıldık? topraktan yaratılmış
değil miyiz?
Delikanlı: Evet böyle denir.
Hoca: E o zaman ? Saksıda topraktan yapılmadı mı?
Allah isterse ateşten
yaratılan şeytanı ateşin içinde
cezalandıramaz mı? |