U z a k
aklım ağrıyor anne şiddetle azalıyorum
oysa hakkımdaki dosya müthiş kalabalık ve kabarık
söylediklerimi anlamazdan gel beni sen de kandır anne
bu kalem kırılmak üzere en hassas yerinden
sabahın bir yerleri görünüyor gecenin aralığından
u z a k, duru ve masum
bense umursamadan karanlığın kitabına el basıyor
bir ayetin ezberine bedelleniyorum
bir din bu kadar mı işler insanın içine
kalan yanlarımla inanılmış
her aşk kendini asacak bir çınar bulur anne
o da olmadı boğulabileceği bir bataklık
hadi sen güzel yanından bak bana da göster
özlemek yerine ölmeyi tercih ediyorum bu eylül/ bir eylül
ölmeden cevaplanamaz bir şeyim bu karmaşada
ama bir soru gibi yaşamakta yaşamak
hayat bu problem senin eserin
hadi söndür geceni ruhuma aydınlık sızmasın
ki aşkın ne kadar ilerisine geçebilir bir şiir
bağışla Eylül erken düştü ellerime
tenin belleği çatladı
çünkü kırmızı dahası da var gözü aç bir yağmura yakalandı
eylül/07[/color]
Seyit Pelitli