[Nilay Yılmaz]

Umut İkliminde Seni sevmek Beşiktaş

Yarım anlaşılanlar ve yarım yaşanılanlar sevgisizliğin ön aşaması değil, tam tersine ölümcül düşmanıdır.
Neden sevgi insana, böylesi sayısız farklı kapılar açar hep düşünmüşümdür. Seni sana rağmen sevmekte bunlardan bir tanesi sanırım. Siyahla Beyazına tutkuyla bağlanmamın belki de tek nedeni bu dur. Farklı insani olanaklarca böylesi zengin, ama yaşayana taşımaktan haz duyduğu bir yük misali çoğu zaman sana duydum bu aşk. Seninle benim aramdaki bu aşkın yolu engebeli. Bu yolda yalnız değilim biliyorum yüzünü görmediğim, sesini duymadığım fakat aynı duyguları paylaştığım ve siyahla beyaz için çarpan milyonlarca kalbin olduğunu düşünüyorum. Bu düşünmek bile bu aşkın ne kadar büyük olduğunun bir göstergesi.
Benim sana duyduğum sevgi; bir çocuğun annesine duyduğu özlem kadar saf ve temiz… Bir o kadarda umut dolu. Umutsuz olmuyor be Beşiktaş’ ım … Siyahla beyazına duyulan bu karşılıksız sevginin her geçen gün bin kat daha artması takdire şayandır. Karşılıksız sevmek demek umut etmekle eşdeğer çoğu zaman. Umut etmezsen, zirveyi hayal etmezsen, sahip olmak istediğinin hayalini kurmazsan eğer; bir gün biri çıkagelir ve acımasızca, kahpece hayallerini 3-5 kuruşa satın alır. Benim ve benim gibilerin sana duyduğu sevgi, umut olmadan birlik olmadan kaybolur giderdi. Bizse kaybetmemek için umut ikliminde güneşin bize merhaba diyeceği ve sevgi fidanlarımızın can bulacağı günleri beklemekteyiz.
Her yenilgiden ve kaybedilmişlikten sonra birlik ve beraber olmamızla sevgimizi sevdiğimize dönüştürürüz. Sevginin sevdiğimize dönüşmesi demek en can alıcı olanıdır… Çünkü biz o zaman kendimiz oluruz. Çoğu zaman sevdiğimize ne kadar minnettar olduğumuzu ifade etmek ister ama bir o kadar da kayıtsız kalırız. Bazen susarız!!! Tepkimizi “susmak en güzel konuşmaktır” diyerek gösteririz sana duyduğumuz aşka dil uzatanlara..
“Gerçek bir şövalye düşmanın yaralarını sarmalıdır” der eski bir orta çağ aristokratı. Biz ki herkese her gönüle kucak açmışken küfürsüz tribün politikası ile çıktığımız her sezon başlangıç yolculuğuna hakemlerin yanlış verdiği kararlar yüzünden sevgimizi tam yaşayamayız ve sezon sonunda hayalimizi geçekleştiremeyiz. Herkes olanaksızı hayal etmek ister. Herkes başka birisi olmak ister. Herkes ömrünün son anlarında onca sıkıntıya, zorluğa göğüs germek ve bütün hayatının bir Araf olmasına aldırmadan hiç değilse bir kez gerçek aşkı yaşadığını sanmak sevdiğine sevdiği uğruna her şeyi yapabildiğine inanmak ister. Ben bunu seninle yaşıyorum…
Nilay Yılmaz
29/10/2008