[|RespecT Me|]

Biz nerede hata yapmıştık ki?Neydi yanlışa kurban verdiklerimiz?Yarım kalan bir düşün yorgunluğuydu sanırım üstümüzdeki…Dilimizin ucunu meşgul eden kelimelerin yersizliğiydi belki...Belki adını HAYAT koyduğumuz ölümdü sorumlusu bu başlığın…Senin adına HAYAT dediğin nedir bilemem ama ben;İliklerime kadar yandığım bu cehennemi hiç sevemedim…Yorgundu ya kelimelerim, bıkkındı her şeyden,İşte bu yüzden..
Hocam bak ,devam etmiyor hayat...Zulüm oluyor,resmen aşıklara.Umrumda değil şimdi kim ne eyler, kim ne der?İşte bir şişe daha açıyorum bu gece.Mutluluğu çok görüp kederime bin keder,katışın şerefine içiyorum bu gece.Kara çalınmış günlerin ertesinde, ellerinde güneşlerle gelen Beşiktaşım!
Huzuru içirdiğin yüreğim şimdi hüznü içiyor ellerinden, bilesin!Sevinmek için sevmemiştik,bu bir gerçekti...Ama sürekli ağlamak,hüzünlenmek içinde sevmedik ki biz hocam.Kanatlanıp göklerde uçmaz mı kartal ?Bana böyle öğrettiler,hocam ?Babam,kartallar yüksek uçar,derdi hep...Uçur Kartalı göklere be hocam,uçur artık,güldür biraz bizi hemde çok derinden güldür.Bize dalaşanlara cevap ver artık be hocam cevap ver.Ya da bırak artık ne olur,birşeyler yap be hocam.
Sen yine sükûtu giyin KARTALIM!!!
Dilersen hiç konuşma.
Ben kelamlarımı çürüttüm yolunda.
Çarpsada bir tokat gibi yüzüme, her harfi yoluna heceledim.
Ve bilesin üstüne aşkı giydirdiğim,
Söz verdim ben bu yüreğe,
HİÇBİR HARFİ SENSİZ BİR CÜMLEYE KURBAN ETMEDİM !!!
En kötü gün bugünse,bugünde BEŞİKTAŞ !