[BJKMaster]

Maç esnasinda bir çok seyler diyoruz, hatta maç öncesinde ''ezecegiz'', ''bitirecegiz'' gibi laflar da ediyoruz, ama galiba bunlar metafiziksel rahatlama getirdigi için denilen laflar, yoksa bu takima kim güvenir?

Bir bakiyorsunuz Gökhan Zan oynuyor. Birinci golde Nobre Nonda'yi tutuyor, bizim ki onlari izliyor ama Servet'ten hiç haberi yok tabi: gol.

Bir bakiyorsunuz Seric oynuyor. Daha hiç bir maçta 90 dakika forma giymeyen adam, derbide ilk 11'de basliyor. Ne yapti? 5 tane ortayi yerle bir etti: bravo, gerçekten Maradona nitelikte bir oyuncu.

Illa evinize top yollayip topla yatip kalkmanizimi saglayacagiz?
Illa sizedemi isyan bayragini; çekecegiz?
O forma kutsaldir diye evinize kadar gelip kapinizami yazacagiz?

Maçtan sonra bir de bizimkilerin sakalasma, gülmeleri vardi: içim gitti. Birden Ilhan Mansiz'in Gençlerbirligi maçindan sonra aglay.arak gittigi maç aklima geldi. Insanda hiç mi ruh olmaz, hiç mi Besiktas sevgisi olmaz?

Bildiginiz gibi birde hakem olaylari var. "Inancimdan birsey kaybolmadi", "Besiktas bitti diyenlere"... gibi gibi yazilarla pek çok karsi karsiya kaliyoruz, çünkü dedigim gibi: inanmak istiyoruz bunlara. Serdar Bilgili zamanindan bu yana yüzümüz dogru düzgün gülmemistir ama artik bu duvari kirmaya çalisan bir taraftar kitlesi var ve birgün yikacagiz.

Benim bildigim birsey var ve o da bir büyük takimin, küçük takimlar gibi ziril zirili zirlamamasi gerektigidir. Problem hakem mi? O zaman hakemide kaleye sokacak. Problem oyuncularmi? Gerektiginde onlari kovabilecek.

Uyaninn artik beyler artik yeter, sizlerde Demirören gibi basinizi gömdünüz kuma: gömmeyin!

Topiclerde "ezecegiz, gömecegiz, kesin sampiyonuz" gibi yazilarini okudugumda sanki baska bir takimin taraftarlariyla karsi karsiya oldugumu zannediyorum. Kadromuz kötü, oyun sablonumuz kötü, oyuncular uyumsuz, ruhsuz, teknik direktör umursamaz, baskan zaten saka gibi. Uyanin artik!

Üzerimizde oyun oynaniyor oynanmiyor baska birsey, ama takimimiz üzerine düseni yapiyor mu ki gidip baskasina hesap soralim? Önce kendi kapimizi temizleyelim, önce biz adam olalim ve ondan sonra hesap sormaya kalkalim güzel kardeslerim. Hakem mi dedin? Sok kaleye, ez geç ondan sonra hakem diye bagir.

Yeter be, uyanin sizde.

Tepki koyulacaksa; ikinci yari her maçta 90 dakika ''yönetim istifa'' diye bagirsin bizim taraftar. Baslarim takimi destekleyelim edebiyatina, bes senedir, 105 senedir ne yapiyor zaten bu taraftar? Bu takim, yönetiminden malzemecisine destegi hak etmiyor ise destek mestek vermeyelim, bunu kavramak güç degil ki? Besiktas formasini bizim gördügümüz gibi görmeyen futbolculari yollayabilecek, adam gibi bir teknik direktör seçebilecek, kulübün üzerinde oyun oynanmasina müsaade etmeyecek bir yönetimin gelebilmesi için 90 dakika yönetim istifa, bu sezonuda kaybetmeyelim diye diye 20 yilimizi kaybedecegiz.

Yönetim tavriyla, futbolcu halet-i ruhiyesi ile artık ne yazik ki büyük takim falan degiliz, Besiktasim degerlerini yitirdi bunu kaç söyleyecegim? Büyük kulüp gibi yönetilmiyoruz, büyük takim gibi sampiyon gibi oynamiyoruz ve bu gidisle oynayamayacagiz da.

Adam gibi yönetilelim, adam gibi oynayalim: isterseler her maçi kaybedelim, ama büyüklügümüz artik lafta degil icraatta olsun. Gerektiginde hakemi de yeneceksin, karsi takimida yeneceksin ama ilk önce kendini yeneceksin, yoksa böyle kan kaybetmeye devam edersin.

Sevinmek için sevmedik.
ama artik da umutlandirip utandirmayin.

Benim siz Besiktasli kardeslerime, çile çeken kardeslerime söyleyecegim ise tek birsey var:
Asla pes etme.

En azindan taraftarimiz büyük olsun da avunacak birseyimiz olsun.

"Besiktaslilik hakikaten aciya ve haksizliga metaneti ölçüyor"; bunun açiklamasi budur...

Inanin su yasadiklarimizi, hissetiklerimizi baskasi yasasa herhalde futbolu hayatindan siler, arkasini dönüp çeker giderdi...

Bu kadar haksizliga, bu kadar acizlige maruz kalmak, küçük bir sevince muhtaç olmak ve elin kolun bagli hiç birsey yapamamak,

Sabir tasi olsa çoktan tuz buz olmustu...

Oysa ne güzelde baslariz yeni bir sezona,



Sampiyonluk sarkilariyla, bayraklarimizla,

Inanmisligimiz sonsuzluga ulasmistir, zamani gelmistir artik bize göre sampiyonlugun...

Önceki sene hüsran da olsa, ki hep öyle olmustur, buna ragmen sil bastan yapariz hep.

Unuturuz herseyi, geçmise bir çizik atariz ne olursa olsun,

Büyük hayal kirikliliklari yasamis ve 8-0 lari görmüs olma pahasina...

Sadakatimiz bir nebze olsun eksilmez, aslolan Besiktasimizdir bize göre.

Ama hep ayni sonla biter bu senaryo,

Bizim filmimizde mutlu son nadirdir, magdurlugun ve adeletsizligin basrollerini paylastigi filmde,

Basiretsiz ve Besiktas'i 3. sayfalardan alip kapak yapacagız diyen magazin ruhlu yönetim zihniyeti ise;

Yardimci oyuncu olmustur,

Besktas kapak olmustur ama baska sekilde...

Bize de "Kaan abi ben Besiktas'i birakacagim, yeter hep arkadaslarim dalga geçiyor";

Diye aglayan küçük yürekleri teselli etmek kalir....