istanbul’a bıraktım seni sevmeyi
ve tuttuğun takım kadar sevdiğin Beşiktaş’a
şimdi hüznüm Siyah ellerin Beyaz
ve pankart açıyorum parmakçıklarına:
‘’ en büyük BEŞİKTAŞ!
En mutlu da sen ol diye’’
seni çepeçevre sarmayı mı?
onu da boğaza bıraktım izin almaya gerek duymadan
istiklaldeki Kübaist bir makarnacıyaysa
beni sana hatırlatmak kalıyor
farkına varmadan..
üzgünüm sana seni sevindirecek
ya da beni düşündürecek bir şey bırakamadım
telaşla yazılmış bir vedayı saymazsan
bir şartla sana da İstanbul’u bırakırım
tabii eğer içinde aşık olmazsan.
erdal yunay
__________________  "iki özel tutkum;İstanbul ve Beşiktaş" |