Korkuyorum ya!
Şu an saat 02:53 ve korkumdan gözüme uyku girmiyor.
Bir gün "Beşiktaş!" diye, "siyah - beyaz" diye, "gol!" diye ve en acısı ''Şampiyonuz ulan!'' diye bağıramayacağımdan korkuyorum.
Beşiktaş'ımın maç gününde heyecanlanamayaşımdan, Şeref Bey stadında Cimbombomu, Feneri ezdiğimizi göremeyeceğimi düşününce, yaşlar süzülüyor gözümden be abi!
Şu an saat 03:08, ya şu an ki ''Beşiktaş!'' diye haykırışım son haykırdığım olursa, ya sabah bir daha güne umutla başlayamazsam?
Ben atkımı alıp, zenginin Fenerli çoçuguna bir daha girişemiyecekmiyim? Karşıdakiler ''siyah!'' deyince bende her defasında ''beyaz!'' diye bağırmak istiyorum.
Ben ölmek, Beşiktaş'ımdan ayrılmak istemiyorum ya, istemiyorum!
Güne her defasında Beşiktaşımın rüyalarıyla merhaba demek istiyorum.
Siz bilmiyorsunuz, sabah günes ışığında uyanınca Allah'a ''Sükürler olsun, bugün de Beşiktaş'ımlayım'' diye şükretmeğin nasıl bir duygu olduğunu.
Ölümün korkusu değil ki bu, sensizliğin korkusu sardı dört bir yanımı, çünkü çok sevdik be abi!
Serdar Bilican
__________________  |